Nieuws Kamp 2017

Let op! Wil je het hele verhaal lezen, begin dan onderaan de pagina bij de zaterdag en lees alle dagen naar boven!

 

Vrijdag


Ja hoor, al weer vrijdag. Wat gaat die tijd toch snel zeg. Niet normaal. De laatste dag alweer aangebroken. De dag waarop we toch echt de schilderijen weer heel moeten maken, want de koning komt vandaag langs om het grote feest te openen. Komt dit allemaal wel goed?

 

Vandaag begonnen met het ochtendritueel en daarna was het tijd voor de sportdag. Gelukkig hadden we het luchtkussen nog tot de middag (donderdag was het slecht weer) en konden we deze gebruiken voor de sportdag. Er werd gerend en geklauterd. Het was een hele leuke dag.

 

Tegen de middag gingen we lekker lunchen. Door al dat sporten hadden we trek voor 10. Heerlijke pannenkoeken gingen naar binnen. Er waren zelfs mensen die nog extra pannenkoeken wilde hebben, maar helaas waren er niet zoveel meer. Toen maar snel een paar magnetronpannenkoeken gemaakt voor die kinderen. Maar wat bleek tegen de avond toen de oven opengemaakt werd. Hier stond nog een bak met heeeeeel veeeeel pannenkoeken. De keuken was even vergeten dat ze deze nog hadden gemaakt. Dus in de avond aten we maar lekker een stukje vlees met pannenkoeken. Het ging er in als (pannen)koek.

 

Hierna was het verzamelen bij het grote kasteel. De kinderen werden al opgewacht door de grote verhalentekenaar. Hadden de kinderen genoeg stukken bij zich om de schilderijen compleet te maken? Net toen de kinderen de stukken op wilde hangen kwam daar…. De koning! Oh nee, hij was veel te vroeg! Hoe moest dit nu. De koning werd door de kinderen een beetje bezig gehouden en hij mocht vooral niet naar achteren kijken. Onderwel werden de overige puzzelstukken opgehangen. En ja hoor, alle schilderijen werden weer compleet. En wat gebeurde daar. Ook de sprookjesfiguren kwamen weer bij elkaar. Zo zag je Peter Pan en Haak en Sneeuwwitje en de Heks. Alles was toch nog goed afgelopen. De koning vond de schilderijen prachtig. Als dank organiseerde hij een groot feest in de avond.

 

Deze avond begon met de ‘jongens tegen de meisjes’ bonte avond. De kinderen voerden allemaal hele leuke stukjes op en tussendoor speelden ze de jongens tegen de meisjes. Zo moesten ze zo hard mogelijk schreeuwen, vragen beantwoorden en dingen tekenen op het bord. Het was een super geslaagde avond, waarbij het ene stuk super schattig was en de andere ronduit om te gieren.

 

Na de Bonte Avond werd de disco geopend door DJ Mike waarna de voetjes van de vloer gingen. Naarmate de avond vorderde gingen steeds meer kinderen lekker slapen. Uiteraard bleven de oudste over, want er moest nog afscheid genomen worden. Bij de oudste jongens gingen er 2 weg en bij de oudste meiden maar liefs 10! Na een aantal mooie woorden was het dan echt tijd om afscheid te nemen. De tranen vloeide en de zakdoeken waren niet aan te slepen. De laatste keer kamp na zoveel jaren. Ja dat hakt er in natuurlijk. Iedereen die weg ging kreeg nog een mooi aandenken en een cadeautje. Hierna ging DJ Mike nog even door tot in de late uurtjes. De leiding ging ondertussen alles opruimen en in de vrachtwagen stoppen. Want ja, aan al het leuke komt een einde.

 

Wat was het weer een fantastisch kamp. De kinderen waren super leuk en iedereen heeft het onwijs naar zijn/haar zin gehad. Ondank het mindere weer is het weer een week geweest om nooit te vergeten.

 

 

Terwijl ik dit nu tik, worden de laatste spullen opgeruimd en zijn de kinderen aan het inpakken. De bus komt ze straks weer halen en dan kunnen ze weer fijn naar huis. Iedereen die met hen mee heeft geleefd veel plezier straks met het luisteren naar al die verhalen van de kinderen. Want lang niet alles staat hier in dit verhaal natuurlijk. Leiding, kinderen, allemaal super bedankt voor weer een geweldige week en hopelijk tot volgend jaar! 

 

 

Donderdag

 

Vandaag stonden we op met, helaas erg slecht weer. Na de dagelijkse opstart was het eigenlijk tijd om te beginnen met de sportdag. Helaas was het koud en nat waardoor we de hele ochtend lekker binnen spelletjes hebben gespeeld. Van rummikub tot dammen en van lego tot lekker chillen op de bank. Iedereen vermaakte zich prima ondanks het slechte weer.

 

In de middag was het gelukkig droog en werd het grote springkussen/stormbaan neergezet. Nou hier wilde iedereen natuurlijk wel op. De rest van de middag hebben we ons hier dan ook prima op vermaakt.


Tegen het eind van de middag was daar natuurlijk de doop. Alle nieuwe kinderen en leiding en alle kinderen die voor het laatst zijn worden dan gedoopt. Dit gaat altijd gepaard met een hele hoop viezigheid. De dopelingen komen aangelopen en zingen: ‘Wij gaan naar de doop en verliezen alle hoop!”. Onder tussen wordt er ontbijtkoek, scheerschuim, eieren, meel en nog veel meer viezigheid door de kinderen op de dopeling gegooid. Wat waren ze weer vies zeg, bah. Gelukkig werden ze in de grote ton weer schoongespoten door de tuinslang en daarna snel naar binnen om te douchen.

 

Hierna een heerlijk diner in de vorm van een BBQ. De keuken had weer super veel hamburgers, spareribs, satéstokjes,  kippenpoten en nog veel meer vlees gemaakt. Dat ging er natuurlijk wel in.

 

Na het eten werden natuurlijk de schilderijen weer compleet gemaakt. De kinderen hadden zo veel stukken gevonden dat we er morgen nog maar 9 moesten. Dat ging de goede kant op!

 

Na de BBQ was het tijd voor de dropping. De groepen werden weggebracht en moesten maar kijken hoe ze thuis kwamen. Nou dat was natuurlijk even zoeken, maar gelukkig kwam iedereen weer bij het kamphuis terug. Door al dat lopen was het al snel stil in het kamphuis.

 

 

Tot morgen!

 

 

Woensdag

 

Vandaag weer opgestaan en ja hoor daar was hij eindelijk weer eens, de zon. Na het ochtendritueel gingen we in gemengde groepen op weg naar de dropping, dus die zon konden we wel gebruiken. Het werd een heerlijke dag.  In gemengde groepen gingen de kinderen op weg naar het bos. Er werd over boomstammen (die soms breken) gelopen, door water heen gegaan, over touwen heen gelopen, een waterval beklommen en nog veel meer echter survival dingen gedaan. Onderweg stonden Nico en Wilma uiteraard weer met een lekkere frikandel. Want met al dat geklauter en geklim had iedereen natuurlijk erge honger. Tijdens de survival werden gelukkig door de kinderen weer wat puzzelstukken voor de schilderijen gevonden. Aan het eind was er nog tijd op lekker te zwemmen in het meertje. Al hadden sommige dit al gedaan bij de waterval.

 

Na de survival had iedereen even wat tijd voor zichzelf, waarna we begonnen met het eten. Een lekkere nasi-schotel was voor ons bereid. Dit ging er na deze dag natuurlijk wel in. Na het eten werd een spel gespeeld op het grote veld achter ons kamphuis. De kinderen werden in 4 groepen verdeeld en moesten hun eigen basis beschermen.

 

Na dit spel kwamen de kinderen bij elkaar om de puzzelstukken op te hangen. Maar wie kwamen daar aan, Sneeuwwitje en Peter Pan. Zij waren verliefd geworden en wilden niet meer bij elkaar weg. Ze gaven elkaar een dikke kus. De grote verhalentekenaar vond dit verschrikkelijk, want Sneeuwwitje en Peter Pan hoorden helemaal niet bij elkaar. Peter Pan moest terug naar Kapitein Haak en Sneeuwwitje naar de Heks. Maar wat de grote verhalentekenaar ook deed, er gebeurd niets. Peter Pan en Sneeuwwitje bleven elkaar een kus geven. Maar wat was dat? Overal op het veld waren hartjes gehangen. Ook bij het grote kasteel. Eén van de kleintjes nam een hap van een hartjensnoepje en hup daar gingen Peter Pan en Sneeuwwitje een beetje naar achter. Ze werden minder verliefd.

 

Nou als dat werkte moesten de kinderen de hartjes maar gaan opeten. Ze kregen telkens een kleur hartje om op te eten en dan konden ze op het veld naar die kleur hartje zoeken. En natuurlijk opeten. Zo gingen Sneeuwwitje en Peter Pan gelukkig steeds verder uit elkaar totdat ze niet meer verliefd waren. Leuk om te vertellen was dat de hartjes de leiding nog erg bezig heeft gehouden. Allereerst moest er een gat in de 450 (!) hartjes geboord worden. Daarna een touw er door heen en netjes in een krat leggen. Uiteraard zaten alle touwtjes helemaal door elkaar toen we de hartjes wilden ophangen. Dus na een hoop knippen en uitzoeken konden we gelukkig nog wel wat touwtjes ophangen. De rest moest weer opnieuw gedaan worden. Al met al; een megaklus voor 5 minuten lol :)

 

Hierna was het tijd voor: DE SPOOKTOCHT! Oh jee, dit is toch altijd wel het engste van het hele kamp. Sommige kinderen zijn hierbij heel erg stoer, sommigen doen stoer en natuurlijk werd er door sommigen ook een traantje gelaten. Maar dat mocht de pret niet drukken. De kinderen begonnen bij de Bosrand en kwamen als eerste de broer van de grote verhalen-verteller tegen. Die was toch wel een stuk enger en lelijker. Hij vertelde dat de kinderen heel voorzichtig dit enge sprookjesbos in moesten. Want er zaten heel veel enge figuren waaronder een grote weerwolf. Gelukkig kregen ze allemaal een beschermmaan mee, zodat er eigenlijk niets kon gebeuren.

 

 

Hierna kwamen ze bij allerlei enge figuren. Bij de één was het nog meer schrikken dan de ander. Totdat ze uiteindelijk bij de grote weerwolf kwamen. Gelukkig werd deze verslagen en is iedereen weer veilig in het kamphuis aangekomen. Na een lekker chipje en limonade was het weer bedtijd. Met alle belevenissen van vandaag was het voor de meeste niet moeilijk om in slaap te vallen. Op naar de volgende dag! Wat gaat dat snel zeg! We zijn al weer over de helft! Tot morgen en, ik blijf het herhalen, blijf schrijven in het gastenboek. 

 

 

Dinsdag

 

Na een heerlijke nacht stond iedereen vandaag weer fris en fruitig op. Na zo’n dag zwemmen was voor de meesten het slapen niet zo’n probleem. Na het dagelijkse ochtendritueel van de vlaggenmast, de ochtenddans, het ontbijt, de inspectie en het snoepwinkeltje was het tijd om naar het dorp te gaan. Helaas was deze dag niet zo zonnig als de vorige en er was veel regen voorspeld. Toch maar besloten om met veel poncho’s richting het dorp te wandelen. Gelukkig viel de regen mee en kwamen de groepen zo goed als droog in het dorp aan. Hier hadden alle kinderen wat tijd voor zichzelf.

 

Rond twaalf uur verzamelde iedereen bij de patatzaak in het dorp, want ze kregen allemaal een lekker patatje. Na deze lekkere versnapering gingen de oudste en middelste het dorp onveilig maken. Elke winkel werd afgegaan en de meest leuke, vreemde en lieve spullen werden gekocht. Ook hadden een aantal kinderen voor de allerkleinsten cadeautjes gekocht. Heel lief. De kleintjes en jongsten zijn met z’n allen naar de speelgoedwinkel gegaan en daarna door naar de speeltuin. Want het bleef gelukkig zo goed als droog.

 

Nadat de middelste en oudste groepen klaar waren met winkelen liepen we als 1 grote groep van het dorp terug naar het kamphuis. Helaas ging het onderweg plenzen, waardoor we redelijk nat in het kamphuis aankwamen. Maar gelukkig hadden de kinderen schone en droge kleren bij zich, dus op zich maakte dat niet veel uit.

 

Na het winkelen had iedereen wat tijd voor zichzelf. Het ging nog harder regenen, dus iedereen vermaakte zich met spelletjes of met lekker op de slaapzalen zitten (wat normaal niet mag). Ook werden er in het kamphuis ineens heel veel puzzelstukken gevonden. Die moesten ze straks maar aan de grote verhalentekenaar geven. Hierna was het tijd voor het diner. Heerlijke spinazie, sla en een grote gehaktbal gingen naar binnen.

 

Na het eten kwamen de kinderen bij elkaar in de grote ruimte. Daar kwam de grote verhalentekenaar al aan. En natuurlijk stormden de kinderen op hem af. Ze hadden immers maar liefs 14 puzzelstukken gevonden waarmee de schilderijen compleet gemaakt konden worden. Na de grote verhalentekenaar kwam ook Lumière (de kaars uit Belle en het Beest) binnen. Hij was ook blij dat de kinderen de stukken hadden gevonden, want hij zat nu in het sprookje met Kapitein Haak en dat was geen pretje. Maar wat hoorde hij daar. Kapitein Haak komt er aan. Hij mag de puzzelstukken niet zien, want hij wil ze kwijt maken. Kapitein Haak wil namelijk wel bij Lumière blijven. Op die manier hoeft hij niet meer terug in het sprookje bij Peter Pan. Snel verstopten de kinderen en Lumière zich in de hoek van de zaal. Daar kwam Kapitein Haak al binnen. Waar zijn de stukken!?

 

Maar hoe moesten de kinderen de puzzelstukken nu bij de grote verhalentekenaar krijgen. Snel gingen ze in een grote kring staan. Aan het begin stond Lumière die alle stukken bij zich had. Aan het eind stond de grote verhalentekenaar. Nu werden de stukken achter de rug van alle kinderen doorgegeven richting het einde waar de grote verhalentekenaar stond. Kapitein Haak had natuurlijk wel iets in de smiezen, want hij ging steeds bij alle kinderen kijken of zij niet toevallig de puzzelstukken achter hun rug hadden. Gelukkig kwamen uiteindelijke alle stukken veilig bij de grote verhalentekenaar aan. Haak ging boos weg en Lumière en de grote verhalentekenaar gingen de nieuwe stukken ophangen met de kinderen. Ze vinden dit fantastisch! Ook gingen ze samen met Lumière de lege plekken op de schilderijen tellen. Nog 41 puzzelstukken te gaan. Als dat maar goed gaat.

 

Hierna gingen de oude jongens en meisjes naar de discotheek in het dorp. Lekker dansen en gek doen. De rest van de groep ging bingo spelen, waar natuurlijk weer super prijzen werden gewonnen.

 

 

En zo ging langzaam iedereen weer zijn bedje in. Het was weer een lange dag. Tot morgen en blijf schrijven in het gastenboek!

 

Maandag

 

Ook deze morgen werd weer fris en fruitig opgestaan. Gisteren waren een aantal stukken teruggekomen bij het kasteel dus dat ging de goede kant op. De slaapt natuurlijk ook wat rustiger. Na de traditionele vlaggenmast met ochtenddans en het ontbijt was het tijd om te gaan….. zwemmen. Maar niet voordat iedereen een super leuk T-shirt kreeg van de YMCA Escamp. Het was een heel leuk gezicht om alle kinderen met hetzelfde T-shirt te zien. Om precies half 11 stond de bus al klaar om ons te brengen naar een nieuw zwembad. De Tongelreep waar we altijd gingen zwemmen is gesloten en daarom gingen we deze keer naar de Kempervennen.

 

En dat hebben we geweten! Wat een prachtig golfslagbad! Golven, wildwaterbanen, een buitenbad en glijbanen waren aanwezig, waardoor deze dag niet meer stuk kon. Er werd gespetterd, gezwommen, gedoken en gestoeid. Wat een leuke dag hebben we hier beleefd.

 

Na het zwemmen weer terug in de bus richting het kamphuis. Hier werd een heerlijk diner voor ons klaargezet, want na het zwemmen heeft iedereen natuurlijk wel erge trek. Een heerlijke spaghetti met rode saus werd naar binnen gewerkt. Wat was dat lekker zeg na zo’n dag zwemmen.

 

Tijdens de busreis en rondom het kamphuis hadden de kinderen inmiddels al weer veel (puzzel)schilderij-stukken gevonden. Het was tijd om deze aan de grote verhalentekenaar te geven, zodat hij deze samen met de kinderen kon ophangen. Er waren maar liefst 13 stukken gevonden dus er konden een hoop schilderijen compleet gemaakt worden. Toen de kinderen alle stukken aan de grote verhalentekenaar hadden gegeven gebeurde er iets verschrikkelijk. Daar kwamen de wolf en de heks aangerend. Zij pakten snel alle stukken van de grote verhalentekenaar af en renden het veld op.

 

Op het veld waren twee lijnen uitgezet. De heks ging achter de achterste lijn zitten op een ophoging. Naast haar ging de wolf lekker liggen slapen. De kinderen gingen achter de eerste lijn staan. Wanneer de grote verhalenverteller zijn staf omhoog deed riepen de kinderen heel hard: ‘heks hoe laat is het?’. Als de heks zei 4 uur, dan mochten de kinderen 4 stappen naar voren zetten. Het was de bedoeling dat de kinderen aan de overkant kwamen, want daar had de heks de stukken neergelegd.

 

Dus de kinderen roepen weer ‘heks hoe laat is het?’ Nu was het weer drie uur, drie stappen naar voren. Maar wat was dat. De kinderen vroegen de heks weer hoe laat het was. Nu zei de heks, etenstijd!!!! De wolf schoot wakker en rende achter de kinderen aan. Hij moest ze tikken. Als je getikt werd was je af en moest je naar de zijkant van het veld. Nu raadt je het al; na een hoop ‘etenstijd’ hadden de kinderen gelukkig alle stukken terug en konden ze deze ophangen in de frames van de schilderijen. Nog 56 te gaan. Nu maar hopen dat het goed komt.

 

Toen was het tijd voor de kleintjes om te gaan slapen. De middelste jongens gingen op de grote zandberg spelen, terwijl de rest van de groep een leuke sprookjesfilm ging kijken. Voor de leiding was deze avond de leidingavond. 1x in de week is deze avond speciaal voor de leiding. Dit keer werden er veel oud Hollandse spelletjes gespeeld. Het was weer erg gezellig en er werd weer een hoop gelachen.

 

Tijdens de leidingavond werden de kinderen natuurlijk naar bed gebracht. Na wat ‘gekeet’ werd het gelukkig in de slaapkamers weer lekker rustig.

 

 

Tot morgen allemaal en blijf schrijven in het gastenboek. Houdt ook de Facebookpagina in de gaten als je helemaal niet genoeg kan krijgen van deze kampweek. Hier worden af en toe ook update neergezet. 

 

Zondag

 

En toen, in een land hier ver ver vandaan was het al weer zondag. Een hele dag kamp hebben we er al weer op zitten. Na heerlijk geslapen te hebben, de één wat korter dan de ander, stond iedereen weer fris en fruitig naast zijn bed. En zoals gewoonlijk beginnen we de dag natuurlijk met een beetje ochtend gymnastiek. Na de ochtend was het tijd voor het ontbijt. Het was vandaag voor Cody een hele speciale dag, want hij was jarig. Dit lieten wij natuurlijk niet zomaar voorbij gaan. Hij werd op een stoel gezet en door iedereen werd er uit volle borst voor hem gezongen.

 

Na het bewegen, het eten en het zingen was het tijd voor de Gevo. Het spel ren-je-rot werd gespeeld waarbij de kinderen antwoorden moesten geven door in het juiste vak te gaan staan. Hier moest je natuurlijk naar toe rennen, want anders heette het spel wel loop-je-rot.

 

Na de Gevo hadden alle groepen wat tijd voor zichzelf, waarna een heerlijke lunch in de vorm van een heerlijke pizza werd geserveerd. Nou die ging er natuurlijk in als uhhh.. pizza. Wat was dat lekker zeg! Na de pizza moest er natuurlijk gerent worden, want die calorietjes moesten er maar snel weer af. Dus hup, naar het bos om een leuk sprookjes stratego spel te spelen.

 

Maar zullen jullie denken, hoe zit het met de schilderijen. Nou gelukkig zijn er tijdens de diverse spellen een aantal puzzelstukken gevonden die tezamen weer een heel schilderij vormden. Daarom verzamelden de kinderen voor het diner bij het grote kasteel. Daar stond de grote sprookjestekenaar hen al op te wachten. De kleinste kinderen mochten één voor één de gevonden stukken weer terughangen op de schilderijen aan het kasteel. Er waren al heel wat stukken gevonden, maar nog geen enkel schilderij was compleet! Als dat maar goed komt! Maar wat was dat, daar kwamen Ursula en de Prins al vechtend met zwaarden en tentakels aan bij het kasteel. Ursula was boos. Zij zat nu samen met de prins in het sprookje. Waar was Ariël. Zij wil Ariël. De kinderen lieten samen met de grote sprookjesverteller zien dat ze de schilderijen compleet gingen maken. Maar dit ging Ursula niet snel genoeg. Voor straf toverde zij al het bestek en de borden weg.

 

Maar hoe moesten de kinderen nu eten. Want die kip en patat met appelmoes en saus moesten toch op een bord worden neergelegd. Nou, dan moesten ze maar van de tafels eten. Al het eten en de sausen werden op de tafels gegooid en de kinderen konden lekker met de handen van de tafels eten.

Heerlijk vonden ze het!

 

Na het diner was het tijd voor weer een renspel. Want ook deze calorieën moesten er maar snel af. De kinderen werden verdeeld in 7 kleuren en moesten kaartjes overbrengen zonder door de tikkers getikt te worden. Zo moest een kaartje met IJs naar Elsa en een appel naar Sneeuwitje. Je had ook nog zilver, goud en zelfs diamant. Zilver was veel waard, maar de diamant, die was heeeeel zeldzaam. Deze drie voorwerpen moesten naar het eiland van Peter Pan. Maar die was heel moeilijk omdat om dit eiland kapitein haak liep. Hij kon je ook tikken en was heel moeilijk. Gelukkig konden veel kinderen toch de kaartjes nog inleveren. Hierdoor had team Oranje gewonnen en zij kregen een heerlijk zakje snoep met daarbij extra geld voor het casino.

 

Want het eerstvolgende spel was het sprookjescasino. Diverse spellen werden gespeeld, van hoger/lager tot blackjack. Super leuk om te zien dat het ene kind heel voorzichtig speelt en de ander gelijk zijn hele hebben en houden inzet.

 

Na het casino was het weer bedtijd, want het was weer een super drukke dag. Gelukkig hadden we het weer mee, wat het natuurlijk extra leuk maakt. Graag vragen we jullie om te duimen dat dit de rest van de week ook zo blijft. Al zijn de voorspelling niet erg goed. Maar we gaan het zien.

 

De kinderen vinden het nog steeds fantastisch om berichten in het gastenboek te lezen. Dus blijven schrijven :)

Tot morgen!

 

 

Zaterdag

 

Let op: Op de filmpagina kan je dit jaar ook filmpjes downloaden!

 

En ja hoor, we zijn weer op kamp. Wat leuk dat jullie via de website weer alles ‘live’ mee gaan maken. Door omstandigheden vandaag wat later dan normaal het verhaal en de foto’s. We zullen proberen de foto’s en verhalen vanaf morgen zo snel mogelijk te plaatsen.

 

Op weg naar het kamphuis werd het weer er niet beter op. De meest verschrikkelijke hoosbuien trokken over de weg heen. Maar gelukkig bij aankomst werd het droog en dit is het ook gebleven. Enige nadeel was dat we met de vrachtauto niet het veld op konden rijden en we nu dus meer moest sjouwen. Ach, gelukkig was het droog.

 

Rond half zes kwamen de kinderen aan in het sprookjeskamp. Daar stonden allerlei sprookjesfiguren hen al op  te wachten. Elza en Olaf, Sneeuwwitje en de heks, roodkapje en de wolf en nog veel meer sprookjesfiguren. Toen iedereen de bus uitkwam ging de hele groep op weg naar het grote kasteel. Daar stond de grote sprookjestekenaar hen al op te wachten. De sprookjestekenaar heet de kinderen welkom op het kasteel en vertelt dat eraan het eind van de week een groot feest is. De koning zal dan langs de schilderijen schreien en zal het grote bal openen. Op de schilderijen staan alle sprookjes die aanwezig zijn in het kamp. Zo zie je Lumière (de kaars) en Belle en Assepoester en Prins. De sprookjesverteller geeft aan dat de kinderen tot het grote bal wel op het kasteel mogen slapen.

 

Hierna is het tijd om de kasteelkamers in te ruimen en het veld te verkennen. En natuurlijk voor een heerlijk kasteeldiner met overheerlijke braadworsten. Na het eten is er ineens een hoop kabaal. Wat is er aan de hand? Daar komt de grote sprookjestekenaar de eetzaal binnen. Het is verschrikkelijk, het is verschrikkelijk! Snel rennen de kinderen naar het kasteel. Daar aangekomen is er een grote wervelwind gekomen en zijn alle sprookjesschilderijen verdwenen. Weggewaaid. Maar dat is verschrikkelijk! De koning komt vrijdag al om het grote feest te openen en dan moeten alle schilderijen weer goed zijn. Gelukkig geven de kinderen aan om hem te helpen met zoeken naar de schilderijstukken. Als dat maar goed komt!

 

Op het grote veld werden toen enkele spellen georganiseerd. Zowel het Kat en Muisspel als de menselijke knoop werden gespeeld. Na deze leuke spellen ging iedereen op weg naar het bos. Het was tijd voor de sprookjesgeluidenspel. De kinderen moesten goed luisteren wie waar zat. Op hun formulier stond bijvoorbeeld dat ze Roodkapje moesten zoeken. Hoorden ze daar: Ben niet bang voor de boze wolf?” Dan snel die kant op!!! Het was een geslaagd spel!

 

Hierna was het tijd voor het kampvuur, dit keer een zeer bijzonder kampvuur. Onze Aad, YMCA-escamp kampganger van het eerste uur is afgelopen jaar door een verschrikkelijke ziekte overleden. Aad was gek op bosspellen, hutten bouwen, kattenkwaad uithalen met de kinderen, maar vooral fikkie stoken. Om hem te eren en om hem er toch bij te hebben werd dit een bijzondere avond. Bij het kampvuur werd een foto van Aad neergezet met daarbij enkele kaarsen en natuurlijk zijn vertrouwde biertje. Door Michael werd aan de kinderen verteld wie Aad was en waarom hij zo bijzonder was. Ook de kinderen zelf vertelden over Aad en waarom hij voor hen zo’n toffe leiding was. Uiteraard was dit voor velen een erg emotioneel moment. Maar ook een bijzonder moment, want Aad we missen je allemaal heel erg!!!

 

Er werd deze avond popcorn gegeten, muziek geluisterd en natuurlijk marshmallows boven het kampvuur gehouden. Het was een mooie avond.

 

 

En toen was het tijd om te gaan slapen. Want wat hebben we alweer een leuke dag gehad. Benieuwd wat we nog meer gaan beleven. Houdt deze site dan in de gaten, want we zullen elke dag weer nieuwe verhalen en foto’s plaatsen. Daarnaast zijn de reacties in het gastenboek weer opgehangen. De kinderen vinden het geweldig om nieuws vanuit thuis te lezen. Tot morgen!

Er zijn op dit moment geen agenda punten.