Nieuws kamp 2021
Om alles nogmaals terug te lezen dien je van onder naar boven te lezen. Je begint bij de zaterdag en eindigd bij de vrijdag!
Vrijdag
Ook vandaag stonden weer weer lekker op. Na het ontbijt liep de dag wat anders dan anders. Hierdoor hebben we een aantal spellen gecanceld en een ander spel nog even snel verzonnen.
In de ochtend verzamelde de kinderen bij de Oase waar sommige kinderen (de nieuwe kinderen en de kinderen die voor het laatst waren + nieuwe leiding) een lekkere behandeling zouden krijgen. Deze kinderen moesten verzamelen in de zaal en kwamen in een lange rij naar de Oase. 'Wij gaan naar de doop en verliezen alle hoop" zongen alle kinderen die aankwamen. Aangekomen bij de Oase lach daar Cleopatra in een heerlijke stoel en die kreeg een heerlijke behandeling van komkommer op de ogen en cremetjes op de wangetjes.
Hierna waren de kinderen aan de beurt. Maar dit waren vaak geen komkommertjes. De vieste dingen werden over de kinderen heen gegooid. Ik zag spaghetti en ontbijtkoek en nog veel meer andere gekleurde dingen. Aan het eind kreeg iedereen een doopnaam en had je de doop doorstaan.
Na de lunch was het tijd voor een bosspel waar diverse goederen van de ene kant van het bos naar de andere moesten worden gebracht. In het midden stonden diverse douane mensen en je moest dus niet getikt worden, anders moest je de goederen inleveren.
In de avond was het tijd voor de Bonte avond. Zoals ik al schreef was deze anders dan anders. We hielden alleen de disco waar de kinderen zich natuurlijk erg vermaakten, maar het was wel jammer dat er dit jaar geen optredens waren.
En zo gingen we na deze dag weer lekker slapen. Wat hadden we, ondanks deze rare tijd, een geweldig kamp gehad. Ik heb zoveel kinderen zien genieten van alle spellen, optredens, hun vrije tijd en natuurlijk van hun nieuwe vriendjes en vriendinnetjes.
Bedankt voor het lezen van al het nieuws vanuit het kamp en leuk dat julie massaal in het gastenboek hebben geschreven. De kinderen vonden het prachtig.
Tot volgend jaar!
Donderdag
En zo was het al weer donderdag, pff wat gaat dat snel zeg! Morgen nog maar 1 volle dag en dan gaan we al weer naar huis. Maar gelukkig hebben we nog even en moeten jullie (ouders, opa’s, oma’s, etc.) de kinderen nog even missen. Maar niet getreurd, ze hebben het allemaal heel erg naar hun zin!
In de ochtend stonden ze allemaal weer fris en fruitig op waarna het ochtendritueel werd uitgevoerd. Aangezien we hoopten dat we inmiddels wel met de kinderen konden zwemmen in het zwembad stond er vandaag het zwembad op het programma. Ook in de avond naar het dorp met de oudste was een activiteit van vandaag. Helaas gaf het kampprotocol aan dat we als groep bij elkaar moesten blijven, dus dat betekende helaas geen zwemmen en niet naar het dorp en de disco in het dorp. We moesten dus even wat anders gaan verzinnen.
Snel werd Egyptisch levend stratego gemaakt en geknipt waardoor we in de ochtend een leuke activiteit hadden in het bos. Na de lunch was het tijd voor de jongens tegen de meisjes. Ze moesten over de stormbaan, de waterglijbaan, ze speelden een balspel en watertrefbal. En… uiteindelijk hebben de meisjes gewonnen!
Na deze superdag had de keuken een heerlijke barbecue voorbereid en je begrijpt wel dat dit er in ging als koek. Ik zag zelfs iemand van de oudste jongens die 4 worsten, 4 frikadellen, spareribs, 2 hamburgers en nog wat saté had gegeten. En dan heb ik het brood met pindasaus nog niet meegeteld. Het was heerlijk.
Na het eten verzamelde iedereen weer bij de piramide. De kinderen hadden immers gisterenavond alle kostbaarheden verzameld. Daar kwamen Hans Zoeker, de Mummie, Ali de Zever en de kameel aan. In de wagen achter de kameel (ja we hadden kameel en wagen) lagen alle kostbaarheden die de kinderen uit de kist van de Farao hadden gehaald. Voor de piramide werden deze kostbaarheden er uit gehaald en geteld. Maar wat was dat, er klopte iets niet. Er mistte nog 51 gouden munten. Gelukkig kwamen uit diverse zakken van de kinderen aardig wat munten die ze voor ons ‘bewaard’ hadden :). Maar na nogmaals tellen kwamen we nog steeds niet uit.
Wie kon nou toch die laatste munten hebben. Hans Onder!, werd er geroepen door de kinderen. Ja dat zou best eens zo kunnen zijn. Maar wie was dat aan de achterkant van het veld. Daar zat Hans Onder op een stoel met een grote kist. Misschien zaten daar wel de overige munten in. Afgesproken werd dat de kinderen allemaal naar Hans toe gingen sluipen. Maar als Hans omkeek, dan mochten ze niet bewegen. Zo gezegd zo gedaan en uiteindelijk slopen de kinderen allemaal richting Hans. Toen de eerste bij hem was werd er geroepen: Pak hem! En toen doken er 20 kinderen op de nek van Hans Onder. Hij werd gevangen genomen en hij werd vastgezet met een touw. Hierna werd hij in de wagen van de kameel gelegd en liep de kameel met hem terug naar de piramide. De kinderen hielden hem goed vast zodat hij niet kon ontsnappen.
Aangekomen bij de piramide werd Hans Onder uit de kar gehaald en werd hem gevraagd waarom hij nu toch al die kostbaarheden wilde hebben en waarom hij met die enge Farao mee ging. Nou, hij wilde gewoon alle kostbaarheden verkopen en zo zou hij heel rijk worden. Uitgelegd werd dat het oog nu wel rood was en wat dat betekende. Ook de Farao was ontsnapt en die kon wel eens heel machtig worden. Hans gaf aan dat hij zich daar niet zo’n zorgen over maakte.
Snel lieten Hans Zoeker en de Mummie zien dat de kostbaarheden door de kinderen uit de kist waren gehaald. Deze waren al weer terug in de piramide gelegd. Ze vertelde aan Hans Onder dat wanneer de Farao door had dat de kist leeg was dat er wat zwaaide. En dan was hij diegene waarop hij boos zou worden. Uiteindelijk koos Hans Onder eieren voor zijn geld en gaf hij aan dat hij het nooit meer zou doen. Hij smeekte het oog of hij hem nog een kans wilde geven en gelukkig kleurde het oog groen.
Maar wat was dat. Daar kwam de Farao aangelopen. Snel verstopte iedereen zich achter de Sarcofaag. De Farao pakte de kist waarvan hij dacht dat hij vol met kostbaarheden zat en offerde deze aan het oog. Maar wat was dat? Het oog bleef groen en werd niet rood. Hoe kon dit? De kinderen gilden dat de kist leeg was, zij hadden lekker alle kostbaarheden eruit gehaald.
De Farao was zo boos dat hij bijna ontplofte. Hij stampte weg achter de piramide om te kijken of er misschien nog ergens wat was verstopt. Snel kwamen de Mummie, Hans en Hans achter de Sarcofaag vandaan. Oh jee, wat moesten ze nu. Die boze Farao vond misschien nog andere kostbaarheden en dat kleurde het oog rood en was hij de machtigste van de wereld.
Snel verzonnen ze een plan met de kinderen. Er werd een spoor van munten gelegd richting de sarcofaag en uiteindelijk liep dit spoor de sarcofaag in. En nu maar wachten op de Farao. Daar kwam hij al aan. Snel verstopten ze zich weer achter de sarcofaag. Eén voor één bukte de Farao zich om de munten op te pakken, zodat hij die kon offeren. Hij liep langzaam richting de sarcofaag en daar aangekomen ging hij in de sarcofaag om de laatste munten te pakken. Maar ondertussen waren Hans, Hans en Ali om de kist heen gelopen en toen de Farao er helemaal in was klapten ze de deur van de sarcofaag dicht. De Farao probeerde nog met al zijn kracht de deur te openen maar dat lukte niet meer. YESSSS, de farao was gevangen! Pff dat was schrikken zeg.
De mummie gaf aan dat met al die munten ze morgen wel een heel groot eindfeest konden geven. Cleopatra had ook aangegeven dat er morgen een echte oase werd gebouwd waar sommige van de kinderen een soort doop moesten doorlopen. Wat dit was wisten Hans en Hans niet, maar dat moest lukken.
Toen dit achter de rug was, gingen de kleinste nog even lekker naar het kampvuur. De middelste groepen gingen het spel weerwolven spelen. Er werd hierbij natuurlijk weer heel erg goed gespeeld.
Voor de oudsten werden bij het kampvuur de beamer en de geluidsinstallatie neergezet. Want de oudste meiden wilden gaan karaoke ipv het dorp en de oudste jongens wilden toch echt een kampvuur. Nou dat combineren we dat toch gewoon! Het was supergezellig, maar helaas werd er wel een beetje hard gezongen waardoor de microfoons en geluidsinstallatie weg moesten ivm geluidsoverlast. Maar met een klein boxje en de beamer werd het toch nog een heel gezellige avond waarbij we boven het vuur nog heerlijke popcorn hebben gemaakt.
Na deze drukke en weer super leuke dag gingen we allemaal weer rustig de bedjes opzoeken. Wat waren we moe, maar wat had iedereen weer genoten.
Bedankt voor de vele berichten in het gastenboek, de kinderen vinden het geweldig! Tot morgen voor een verslag van de laatste dag!
Woensdag
En zo was het al weer woensdag. Wat gaat dat snel zeg zo’n week. Ondanks het iets mindere weer vermaakt iedereen zich prima. Vandaag (woensdag) gelukkig maar een paar buitjes gehad en de rest van de dag was het gewoon lekker droog.
We begonnen vandaag uiteraard weer met het ochtendritueel, waarna de gehele dag was ingeruimd voor (water)spellen op het veld. Er was een super grote survivalbaan ingevlogen en tevens een hele lange waterglijbaan. Nou je snapt dat deze dag niet meer stuk kon. Gelukkig was het na de ochtend gestopt met regenen en hielden we het lekker droog, dus er werd natuurlijk weer veel geklommen en gegleden. Ook waren er diverse spellen georganiseerd op het veld waardoor de dag niet meer stuk kon.
Door de leiding waren er 4 grote bakken met waterballonnen (>4000 ) gevuld. Hier waren we toch echt met een paar man de hele ochtend mee bezig. Nou na het startsein waren deze ballonnen binnen 2 minuten allemaal weg! :)
In de middag werd er aan de zijkant van het kampterrein een Patatwagen neergezet waar iedereen een heerlijk patatje kon krijgen. Deze patatwagen was gesponsord door vrienden van de leiding, dus bij deze namens de kinderen heel erg bedankt!
Na deze heerlijke dag was het tijd om te douchen en was het tijd voor het avondeten. Na alle patat, pizza en een paar snoepjes was het vanavond tijd om eens wat gezonds te eten. Een heerlijke spinazieschotel met een gehaktbal werd door de keuken geserveerd. Je snapt dat na zo’n dag dat er wel in ging.
Na het eten verzamelde alle kinderen zich in het kamphuis. Daar kwam Hans Zoeker de ruimte in om met de kinderen naar de toneelplaats te gaan. Aangekomen bij de kampplaats was het al een beetje donker en stonden er allemaal fakkels en kaarsen voor de piramide. Ook stond Hans Onder daar. Hans Zoeker vroeg aan Hans Onder waarom hij nu toch al dat geld en kostbaarheden had gepakt. Nou gaf Hans aan, jij wil toch ook rijk worden. Hans gaf aan dat hij dat wel wilde, maar er zat een vloek over dit geld en dit mochten we niet doen.
Hans Onder gaf aan dat de mummie gisteren de kameel over hem heen had laten plassen en dat hij daarom nu zo boos was dat hij al die kostbaarheden gewoon wilde hebben. Hans Zoeker gaf aan dat dat wel heel gemeen was van de mummie en besloot dan toch maar om Hans Onder te helpen. Hans Onder gaf aan dat hij al in de piramide was geweest. Hij had immers geleerd hoe hij naar binnen kon. En kijk eens wat ik heb meegenomen naar buiten. Naast de piramide stond een heel groot ‘iets’ onder een doek. Snel gingen Hans en Hans daar naar toe. Maar hoe had hij dit grote ‘iets’ naar buiten gebracht zonder dag het oog het kon zien. Dit had Hans Onder heel makkelijk opgelost. Hij had gewoon een doek over het oog gelegd.
Bij het grote ‘iets’ werd nu een doek er van af geschoven. Onder het doek stond een levensgrote sarcofaag. Wat was die groot en was zal hier in zitten? Zullen er misschien heel veel kostbaarheden in zitten? Snel gingen ze aan de slag bij de sarcofaag. Hoe konden ze dit ding nu openmaken?
Allereerst probeerde ze het met watervalwater, hierna wonderpoeder en zelfs met de sleutel wilde et niet lukken. Maar gelukkig had Hans Zoeker nog een plan. Hij haalde uit zijn borstzak een grote laser. Hiermee maakten ze de bovenkant van de sarcofaag open. Deze stond rechtop en bij het openen van de bovenkant kwam daar het gezicht van een hele enge man; DE FARAO!
Nu gingen ze aan de slag met de onderkant, maar helaas waren de laser op een gegeven moment op en konden ze niet verder. Toen zat er maar 1 ding op. De doek moest van het oog afgehaald worden.
Snel klom Hans Onder naar het oog en met een grote ruk trok hij het doek van het oog af. Bam, boem, enge geluiden en daar kwam het oog tevoorschijn. Snel verstopten Hans en Hans zich en de enge Farao kwam uit de sarcofaag. Haha, brulde hij. Eindelijk was hij uit de Sarcofaag en was de vloek verbroken. Wie had hem geholpen om deze sarcofaag naar buiten te tillen. Nu kwam Hans Onder uit zijn schuilplek en hij gaf aan dat hij dit had gedaan. Hij werd nog gewaarschuwd voor die gevaarlijke Farao door Hans Zoeker, maar Hans Onder luisterde niet.
DeFarao gaf aan dat hij allemaal kostbaarheden had verstop in het grote donkere bos. Deze ging hij ophalen en dan offeren aan het oog. Dan werd hij de allersterkste Farao van de hele wereld en kon niemand hem meer verslaan. Toen Hans Onder hoorde over de kostbaarheden wilde hij natuurlijk maar al te graag mee met de Farao en samen vertrokken ze richting het bos.
Hans Zoeker kwam tevoorschijn en was helemaal de weg kwijt. Hoe moest hij dit nu oplossen. Snel haalde hij de mummie er bij. Na druk overleg besloten ze de kinderen te vragen om hen te helpen. Als de kinderen nou ook naar het bos gingen dan konden zij de kostbaarheden eerder pakken dan de Farao. Durfde de kinderen dat wel, want het bos was natuurlijk heel groot en eng en er liepen allemaal enge Egyptische wezen. De kinderen gaven aan dat ze wel wilden helpen en zo begon: DE SPOOKTOCHT!
Nou je snapt dat veel kinderen erg zijn geschrokken en veel hebben gegild. Er was zelfs 1 van de oudste meiden die van schrik in haar broek had geplast. Maar gaf ze aan, het was wel heeeeel gaaf.
Aan het eind werden de kinderen opgewacht door de mummie en Hans Zoeker. Zij hadden gezien waar de Farao en Hans Onder zich bevonden. Samen slopen en kropen ze richting de plek waar zij zaten. Onderweg lag er (door middel van 5 verlengsnoeren) een rookmachine waar de kinderen zich rot van schrokken natuurlijk. In de verte zagen zij de Farao en Hans Zoeker op twee ligstoel zitten bij een kampvuur. Achter hen lag een grote kist met…. Alle kostbaarheden!!!
Snel slopen de kinderen dichtbij om heel voorzichtig de kostbaarheden te pakken. Maar vlakbij de Farao en Hans Onder aangekomen werden zij een beetje wakker en renden de kinderen weer weg. Ook de tweede keer werden ze weer wakker als we er bijna waren. Er moest iets anders verzonnen worden. Aangezien er allemaal breekstaafjes op de grond lagen was het plan dat de mummie 1 van die staafjes pakte en deze over de Farao en Hans onder heen gooiden. Zij gingen dan kijken wat er aan de hand was en dan konden ze snel alle kostbaarheden pakken. Zo gezegd zo gedaan, maar bij de laatste kostbaarheden die werden gepakt draaide de twee zich om en zagen zij de kinderen. Pak ze! De kinderen stoven weg, sommige door alle bosjes heen. Maar gelukkig werden de kostbaarheden veilig bij het eind gebracht!
Nu kon de Farao morgen gelukkig niet de kostbaarheden offeren aan het oog!
Na de spooktocht was iedereen toch wel erg moe en gingen ze snel slapen. Wat was dat spannend geweest vanavond en wat was het weer een heerlijke dag.
Vanuit het kamphuis wens ik iedereen weer een super leuke dag thuis. Wij hebben hier geen zon, maar gelukkig blijft het vandaag (donderdag) droog dus kunnen we lekker spellen buiten spelen.
Nogmaals, blijf lekker in het gastenboek schrijven, de kinderen vinden het heerlijk om iets van thuis te horen. En… Tot morgen!
Dinsdag
En ook vandaag stonden we weer heerlijk vroeg uit onze warme bedjes en keken we hoopvol naar de lucht. Gelukkig was het droog en dat betekende dat in ieder geval het programma door kon gaan zoals we die hadden gepland.
Aangezien we de speeltuin met zwembad hadden afgehuurd in de ochtend gingen we speedontbijten. Dit betekende dat we snel een boterham aten en niet hoefde op te ruimen en af te wassen. De (zwem)spullen gingen mee en we gingen op weg naar de speeltuin. De kleinsten werden gebracht en de oudsten moesten natuurlijk gewoon lopen.
Aangekomen bij de speeltuin gingen vooral de jongsten helemaal los. Uiteraard was het voor de oudste niet de allerleukste activiteit, maar helaas mochten zij niet naar het dorp ivm de corona (kampprotocol). Maar gelukkig was er wel een zwembad en ondanks dat het wat kouder was, de zon scheen totaal niet, gingen de eerste kinderen al het zwembad in. En je snapt het al, als er 1 schaap over de dam is….. Na een paar minuten was het een drukte van jewelste in het zwembad. Er werd geplonsd en gespetterd, het was heerlijk.
Na een tijdje ging het winkeltje open en ik denk dat de mevrouw die achter het winkeltje stond nog nooit in haar leven zoveel tosti’s had gemaakt. Wat vonden ze dat lekker. Echter op 1 tosti kan je natuurlijk niet leven, maar gelukkig had de keuken de hele ochtend staan te bakken. Heerlijke pannenkoeken werden geserveerd in de speeltuin. Uiteraard met stroop en poedersuiker. Heerlijk!
Na de speeltuin gingen we weer terug naar het kamphuis. We hadden namelijk gezien dat het in de middag weer erg ging regenen. Richting het kamphuis gingen we dwars door de velden heen. Er was een speurtocht georganiseerd en met alle opdrachten moest een woord worden gevormd. De eerste groepen kwamen gelukkig nog wel droog binnen, echter de laatste groepen werden helaas kletsnat. Gelukkig was er wel gezorgd voor heel veel poncho’s waardoor het nog enigszins te houden was, maar wat ons betreft mag die regen nu wel een keer verdwijnen.
Aangekomen bij het kamphuis werd een ieder snel weer droog en konden we verder wat voor ons zelf doen. Veel spelletjes werden binnen gespeeld. Tot het avondeten hebben we ons zo zeker vermaakt en hierna hebben we gesmuld van heerlijke Turkse Pizza’s en na afloop een lekker ijsje. Ook hebben we nog even de hele zaal bij elkaar gedanst want de mummie kwam ineens binnenrennen met het nummer: De Vloer is Drijfzand.
Na het eten was het tijd voor het toneelstuk. Gelukkig was het inmiddels droog geworden dus iedereen verzamelde weer bij de piramide. Daar kwam Ali de Zever aangelopen met de kameel. Maar wat was dat, de kameel liet iets heel vies achter zich vallen. Bleh, hij was aan het poepen! Ali vertelde de kinderen dat ze heel vroeg altijd als kind met die poep dobbelstenen maakte en dan gingen spelen bij de Oase in de woestijn. Ze deden dan altijd een spelletje, het dierengeluidenspel. Misschien was het wel leuk om dit met de kinderen te spelen. Hij had alleen wat spullen nodig dus snel verdween hij achter de piramide. Daar kwam Hans Onder aan. Hij liep naar de kinderen toe en deed zijn tasje open. Wat was dat. Hij had gisteren toch wat munten uit de piramide meegenomen! Hij liet het zo zien dat het oog het gelukkig niet kon zien. Ah wat was die Hans Onder gemeen zeg. En hij wilde nog meer uit de piramide halen. Maar hoe moest hij nu die piramide in.
Hans Onder probeerde de piramide in te gaan, maar hij wist niet hoe dat kon. Na al dat kabaal kwam de mummie ineens uit de piramide. Snel verstopte Hans Onder zich achter de kameel. De kinderen vertelden dat Hans achter de kameel zat, maar de mummie kon hem niet vinden. Ook gaven ze aan dat Hans munten uit de piramide had gehaald. Nou dit moest de mummie natuurlijk controleren en snel verdween hij in de piramide. Dit deed hij door de sleutel onder de mat vandaan te halen en de kinderen een dansje te laten doen. Toen de mummie de piramide in was kwam Hans achter de kameel vandaan. Haha, hij had alles gezien hoe de mummie de deur kon openen. De sleutel lag onder de mat en gewoon een simpel dansje. Haha, nu kan hij zo snel mogelijk al de mooie waardevolle spullen uit de piramide halen.
Hans Onder maakte zo veel herrie dat de mummie weer naar buiten kwam. Snel verstopte Hans zich achter de kameel, maar de Mummie kwam toch achter de verstopplaats van Hans. Wat doe jij hier? Nou Hans gaf aan dat hij de kameel aan het onderzoeken was? Hij was immers onderzoeker. Nou dat vond de Mummie wel heel raar. Maar misschien wilde Hans dan wel een spelletje spelen. De grote kamelendans.
Hans werd op de grond neergelegd en de Kameel werd er bij gehaald. De kameel kon allemaal trucjes. Hij kon rondjes lopen, over stokken heen springen en natuurlijk ging hij ook om Hans heen lopen. Ook kon hij over Hans heen stappen. Maar op de helft stopte de kameel en moest hij ineens heel erg plassen. Gadver! Blehhh. Hans zat helemaal onder de kamelenplas.
De mummie lag helemaal in een deuk, maar Hans was woedend. Hans riep dat hij de mummie wel zou krijgen en dat hij morgen wel zal zien! De mummie wist niet wat dat betekende maar kwam niet meer bij van het lachen. Net als de kinderen.
Hierna kwam Ali de Zever achter de piramide vandaan en was het tijd voor het Egyptische dierengeluidenspel. Nadat dit spel was gespeeld stond er binnen voor de oudste groepen een hele gezellige casino klaar waar tot in de laatste uurtjes heel veel geld werd verdiend, maar natuurlijk ook verloren.
Wat was het weer een gezellige en leuke dag!
Blijf duimen voor ons voor mooi weer en blijf schrijven in het gastenboek. De kinderen vinden het prachtig. Tot morgen!
Maandag
En zo begon ook weer de derde dag. Helaas was de zon die het hele weekend had geschenen verdwenen en was de lucht grijs en grauw. Maar niet getreurd, want ook deze dag stonden er weer veel leuke activiteiten op het programma.
Na het ochtendritueel was het tijd om ‘warme kleding die vies mocht worden’ aan te trekken want we moesten op zoek naar watervalwater om de vloek over de kostbaarheden in de piramide op te heffen. Daar gingen de groepen op weg om te klauteren en te klimmen, het was tijd voor de survival. Uiteraard was het wel erg koud, maar dat mocht de pret niet drukken. Bij de waterval was het erg druk in het water en ook onder de waterval waren diverse kinderen te zien.
Bij de waterval werd op een speciale wijze het water veiliggesteld in de flesjes die de kinderen bij zich hadden.
Na de survival hadden we een klein probleempje. De douches waren defect en dat betekende dat alle kinderen alleen gebruik konden maken van de 2 douches die in het bijgebouw waren. Dit was uiteraard nog een hele onderneming, maar uiteindelijk was iedereen weer helemaal als nieuw.
Omdat het regende werden diverse binnen activiteiten georganiseerd in het kamphuis en was het al snel weer tijd voor het diner. Een heerlijke pastaschotel kregen we van de keuken en deze ging er natuurlijk erg goed in.
Na het eten was het tijd om te verzamelen bij de grote piramide. De onderzoekers wilden nog een keer eens goed kijken naar alle kostbaarheden in de piramide. Maar hoe kwamen ze ook al weer die piramide in. Na een hoop gedoe kwam uiteindelijk de mummie te hulp. Deze kwam uit de piramide en toen de onderzoekers zich hadden omgedraaid kon hij de sleutel pakken. Na het mooie dansje met de kinderen ging de deur open en gingen ze naar binnen.
Na een tijdje kwamen Hans Zoeker en de mummie weer naar buiten en ging de deur dicht. Maar waar was Hans Onder nu gebleven? De kinderen riepen dat hij misschien nog in de piramide zat en snel werd hij geroepen. De deur van de piramide ging open en daar kwam…. Cleopatra.
Maar wat was dat nu? Cleopatra gaf aan dat hij gouden diadeem weg was. Iemand had die van haar hoofd gepakt, maar ze wist niet precies wie. Dit was erg gevaarlijk want als de diadeem buiten de piramide kwam dan zal door de vloek van de Farao het oog rood gaan kleuren. En wat er dan gebeurd….!
De kinderen gaven aan dat misschien Hans Onder de diadeem had en snel gingen ze hem roepen. Daar kwam Hans Onder uit de piramide, maar hij gaf aan dat hij niets had gepakt. Maar wat zagen de kinderen daar uit het tasje van Hans Onder hangen. Het was een deel van de diadeem. Hij had het dus toch stiekem gepakt! Toen de onderzoekers dit zagen zag het oog het ook en deze kleurde direct rood. Oh jee wat moesten ze nu doen. De domme Hans Onder ook zeg! Snel ging de mummie met Cleopatra, samen met de diadeem weer de piramide in. Deze gingen ze snel terug brengen. Maar wat moesten Hans Onder en Hans Zoeker nu om het oog weer groen te krijgen.
Snel werd er hulp gevraagd bij de kinderen. Zij gaven aan dat we misschien het watervalwater moesten gebruiken. Dan hadden we helaas geen water meer voor de vloek, maar was het oog weer blij. Hans en Hans verzamelde de flesjes met water en na het tellen tot drie werden deze tegen de piramide gegooid. Ja dat was natuurlijk niet de bedoeling. Snel opende ze de flesjes en werd met de hulp van de kinderen het water tegen de piramide gegooid. Na een paar seconde werd het oog gelukkig groen. Pff dat scheelde niet veel.
De onderzoekers spraken af dat ze morgen maar eens gingen kijken of ze nog naar binnen gingen en snel gingen de kinderen naar binnen.
Hier was een echte bingoavond georganiseerd. Echter was het niet een gewone bingo, maar een bingo met hiërogliefen . Zo werd er bijvoorbeeld genoemd Oog van Ra (1) en Tempel (7) Dit maakte 17 en deze werd dan van de kaart gestreept.
Nadeze bingo werden de kussens en slaapzakken van de kamers gehaald en was er voor de oudere jeugd een leuke filmavond. Voor de leiding was er de leidingavond waar onder leiding van Tobin en Joël het een super gezellige avond werd.
Na deze super dag was het toen toch maar weer tijd om te gaan slapen. Tot morgen allemaal!
Zondag
En zo was het al weer morgen. Tussen de bomen kwam al heel vroeg een prachtige zon tevoorschijn en deze heeft de hele dag heerlijk voor ons geschenen. Wat een mooie dag!
Na het ochtendritueel (verzamelen bij de vlaggenmast, kampleus, kampbelofte, de ochtenddans en het liedje) was het tijd voor het ontbijt waarna we begonnen met de Gevo. Er werd een mooi verhaal verteld en allerlei spellen op het veld gedaan. Ook was er die dag het fotomoment waar alle kinderen weer een mooi YMCA T-shirt kregen. Hierna was het al weer tijd voor de lunch waarbij de kinderen een heerlijk stukje pizza kregen.
In de middag mochten de groepen een eigenlijk invulling geven aan het programma. De ene groep ging hutten bouwen in het bos, de andere ging het kaartspel liegen doen. Ook zag ik stoelentikkertje en de kleintjes konden lekker spatteren in het zwembadje. Iedereen genoot volop en hierbij werden we natuurlijk geholpen door het mooie weer.
Gisterenavond waren alle oudere kinderen op pad geweest om wonderpoeder te halen om de mummie weer te leven te wekken. De kleintjes echter lagen natuurlijk al op bed. Maar gelukkig hadden Hans en Hans nog wat poeder gevonden, dus alle kleintjes kregen ook een flesje met wonderpoeder. Dit mocht je echt niet aanraken want dit was erg gevaarlijk!
Na het avondeten (kip, patat en appelmoes) was het tijd om te verzamelen bij de piramide. Daar stonden Hans en Hans en zij waren uiteraard het spoor weer bijster. Wat moesten ze nu ook al weer doen. Met behulp van de kinderen kwamen zij weer op het rechte spoor. Ze gingen de mummie proberen te ontwaken.
Er was een grote vlam en daar werd het wonderpoeder over heen gegooid. En… wat was dat? De deur ging een klein beetje open. In de opening verscheen een gedaante. Was dat soms de mummie? Hij vroeg of hij zijn hoofdverband terug kon krijgen. Deze had iemand gisteren door de deur heen getrokken. Uiteraard konden Hans en Hans deze weer niet vinden, maar met behulp van de kinderen werd het gevonden en gooide Hans deze door de kier in de deur. Met een klap sloot de deur weer. Door nog meer wonderpoeder over de vlam te gooien kwam er een hele grote vlam en toen ging de deur helemaal open. Een boel rook en daar verscheen…. De mummie!
Hij was helemaal blij want hij had duizenden jaren gevangen gezeten in de piramide. Kenden de kinderen het nummer van de vloer is drijfzand???? Snel renden de kinderen ergens heen waar zij de vloer niet konden raken.
Hierna verzamelden de kinderen weer bij de mummie de mummie begon te vertellen wat er jaren geleden was gebeurd. Lang geleden heerste Farao de 5e over zijn stad waar veel welvaart was en er was genoeg eten en iedereen was gelukkig. Ieder had genoeg gouden munten en andere kostbaarheden en kon dus makkelijk alles kopen. Totdat op een dag, de Farao op een vreemde manier tot zijn einde kwam en de zoon van de Farao de macht kreeg. Deze Farao was heel echt slecht. Hij wilde dat de mensen dag en nacht voor hem werkte en hij liet hen een gigantisch piramide bouwen. Dat was deze piramide. Hij ging ook heel veel belasting vragen en alle gouden en munten en kostbaarheden werden afgepakt van de mensen en deze werden naar de piramide gebracht.
Doordat de mummie geen geld en kostbaarheden meer had was hij een mummie geoworden. Hij kon helemaal geen eten en drinken meer kopen, want alles lag in de piramide.
Er hadden nog wel wat mensen geprobeerd om de kostbaarheden uit de piramide te halen. Echter had de boze Farao een vloek uitgesproken over de kostbaarheden. Deze vloek werd bewaakt door het boze oog boven op de piramide. Wanneer deze groen is gekleurd, is het oog tevreden, maar als het oog rood kleurt, dan ……. Nog altijd brand het vervloekte oog van Ra op de piramide.
De mummie vertelt dat hij wel weet hoe de piramide open gaat. Als de onderzoekers zich even omdraaien zal hij iets doen waardoor de deur open gaat. Terwijl de onderzoekers zich omdraaiden haalde de mummie gewoon een gigantische sleutel onder de deurmat vandaan. Ook moesten de kinderen een dansje doen met de mummie. Samen met de sleutel en het dansje ging de deur open. De mummie gaf aan dat de onderzoekers alles mochten bekijken, maar ze mochten niets aanraken en zeker geen kostbaarheden naar buiten halen. En het is al helemaal verboden om de sarcofaag met daarin de boze Farao te openen! De onderzoekers beloven dat ze alleen zullen gaan kijken en verdwijnen samen met de mummie in de piramide.
Toen de onderzoekers weer naar buiten kwamen kleurde het oog groen, want niemand had iets gepakt of meegenomen uit de piramide. De onderzoekers spraken met de mummie af dat ze morgen weer verder gaan met onderzoeken. Dan gaan ze nog een keer de piramide in en kunnen ze misschien een manier vinden om de vloek op te heven.
Hierna was het tijd voor het douanespel, waarbij de kinderen door het bos moesten sluipen en niet gepakt moesten worden door de douane. Bij terugkomst was er voor de oudste jeugd nog een kampvuur gemaakt, waarbij lekkere pannenkoeken en marshmallows gemaakt werden boven het vuur. Voor de alleroudste werd nog het spel weerwolven gespeeld bij het kampvuur, waarna het weer rustig werd in het kamphuis.
Morgen zullen we weer kijken wat de kinderen allemaal gaan beleven. We hopen op een beetje mooi weer, maar voorlopig heeft bij het schrijven van dit verhaal de zon nog niet geschenen.
Tot morgen!
Zaterdag
En ja hoor, we zijn weer op kamp. En dat in toch weer een ‘raar’ jaar waar toch veel activiteiten niet door konden gaan. Gelukkig mochten ook de oudste kinderen dit jaar weer mee, dus dat moet dit jaar weer een fantastisch kamp worden. Op deze pagina houden we middels een verhaal bij wat er de vorige dag allemaal is gebeurd. Veel plezier met lezen.
Nadat de leiding om 15.00 uur was aangekomen om binnen 2,5 uur alles klaar te zetten, werden de kinderen in de middag bij de bus gebracht om richting Bergeijk te rijden. Aangekomen bij het kamphuis, dit jaar verplaatst naar Egypte, werden ze begroet door allerlei onderzoekers die aan het speuren waren. Ze onderzochten de grond met kwastjes, allerlei gekke tekens die hiërogliefen werden genoemd, oude spullen die begraven waren onder het zand, door iedereen werd een gouden munt uit het zand gezeefd en nog veel meer rare dingen uit Egypte. De kinderen moesten via een touw richting de grote piramide, welke op het grote veld stond. Wat was die groot en mooi zet. En boven op de piramide stond een heel groot oog.
De twee onderzoekers, Hans en Hans, ofwel Hans Onder en Hans Zoeker, stonden bij de grote piramide. Deze waren ze aan het afspeuren. Maar waar zat nou toch die deur. Na (echt geen grapje) 20 minuten aanwijzingen van de kinderen was eindelijk die deur gevonden. En die twee domme onderzoekers dachten nog dat ze zelf de deur hadden gevonden.
Maar ja hoe moest die deur nu open? Nou ja dat was nog even een probleem. Het werd geprobeerd met een snoepsleutel, er werd tegen de deur getrapt, er werd een steeksleutel en een hamer gebruikt en op aanraden van de kinderen werd zelfs de deur ingekopt. Maar niets hielp. Uiteindelijk werd zelfs een staaf dynamiet erbij gepakt. Maar helaas was deze zo oud dat deze het niet deed.
Hoe moesten ze nu de deur openen. Ineens werd er gezien dat er een bord stond met allemaal rare tekens. Kon 1 van de kinderen dit misschien vertalen. Helaas kon niemand dit, maar de kinderen wilden wel helpen. Daarom besloten de onderzoekers dat de kinderen in het kamphuis mochten slapen zodat zij konden helpen. Snel werden alle kamers ingeruimd en werden de groepen aan elkaar voorgesteld. Veel kinderen kenden elkaar al van vorige jaren, maar ook dit jaar waren er natuurlijk ook weer veel nieuw kinderen.
Nu was het tijd om te eten. Met de gouden munten die de kinderen uit het zand hadden gezeefd konden ze een lekker broodje Egyptische shoarma en een kopje soep halen. Nou dit ging er natuurlijk wel in.
Na het eten moest er maar eens gekeken worden of we de deur konden openen. De kinderen moesten door middel van een spel achterhalen wat er op het bord stond. Uiteindelijk was het niet helemaal gelukt, maar door alle teams te combineren kwam de volgende zin tevoorschijn:
Wat betekent dat nu weer? Al snel kwamen de kinderen op het idee dat het misschien om een mummie kon gaan. Een aantal maal werd de zin achter elkaar geroepen. Steeds harder klonk de zin. En, wat was dat nou, er verscheen allemaal rook om de deur heen en het oog boven op de piramide werd ineens groen. Toen uit het niets ging de deur een heel klein beetje open. Snel ging Hans met zijn arm naar binnen om te kijken of hij iets voelde. Whooo, wat eng. Hij werd bijna naar binnen getrokken. Maar gelukkig had Hans nog iets kunnen grijpen. Uit de kier van de deur kwam een heel lang lint die door Hans en Hans naar buiten werd getrokken. Nadat het lint buiten was viel de deur met een klap weer dicht.
Maar wat was dit nu. Ook hiervan waren de kinderen overtuigd dat dit wel eens van een mummie kon zijn. Nu had Hans gehoord dat er een bepaald wonderpoeder bestond. Als je dat over het lint gooit dan kan er wel eens een mummie tevoorschijn komen. Maar helaas lag dat wonderpoeder wel heel ver weg. Dat betekende dat de kinderen de wandelschoenen aan mochten trekken want het was tijd voor de dropping. Voor de allerkleinsten hadden Hans en Hans gelukkig later nog wat wonderpoeder gevonden, zodat zij niet zo ver hoefde te lopen.
Hierna was iedereen natuurlijk wel heel moe en was het tijd om te gaan slapen. Dromen over vandaag en natuurlijk over wat er morgen weer staat te gebeuren.
Voor alle ouders, schrijf wat leuke berichte in het gastenboek voor jullie kinderen. We printen deze elke dag en hangen deze op, zodat zij ze kunnen lezen. Dit is altijd erg druk, dus zij vinden dit geweldig.
Tot morgen!
