Nieuws kamp 2018
Let op, om het hele verhaal te lezen dien je van beneden naar boven te lezen! Te beginnen uiteraard bij zaterdag.
Vrijdag
En ook deze ochtend stonden we allemaal weer fris en fruitig op. De laatste volle dag was aangebroken en dat kon je wel merken. Wat was dat snel gegaan zeg, ongelooflijk.
Na het ochtendritueel begonnen we met het oefenen voor de Bonte avond. Want zoals iedere vrijdagavond werd ook dit kamp natuurlijk weer afgesloten met de Bonte avond. Na het oefenen was het tijd voor Het Journaal.
Daar stonden Ad Nieuwtjes en Don Journaal al klaar om de kinderen te ontvangen. Allereerst moest natuurlijk de TV gemaakt worden, want de knoppen zaten nog niet op de TV. Gelukkig hadden de kinderen de knoppen tijdens de vergadering gevonden en konden deze terug op de TV worden gezet. De TV was gemaakt! De dag van gisteren werd getoond, waar de survival werd getoond. Ook werden alle gemaakte reclames nog een keer getoond. Ook waren er weer een paar bijzondere tenen bij het spel Raadt de Teen!
Hierna werd gevraagd of de kinderen nog USB-sticks hadden gevonden. In totaal waren er 6 USB-sticks gevonden. Wat een hoop. Sommige USB-stick waren leeg, sommige bevatten een leuk filmpje, maar op de laatste stond weer nieuws van de plaaggeest. Jorna List de Journalist had een reportage gemaakt in de avond. Je zag Jorna dicht bij een boom op het veld. Zij gaf aan dat daar mogelijk de plaaggeest was aangetroffen. Snel sloop ze er heen met de camera achter haar aan. En wat lag daar… de Plaaggeest. Hij lag te slapen. Oooh wat spannend. De plaaggeest bewoog wat en snel sprintte de journalist weg.
Toen het filmpje was afgelopen vroeg iedereen zich af of de plaaggeest mogelijk nog bij de boom lag te slapen. Nou dat was natuurlijk een goed idee. Snel liep iedereen naar buiten, Ad Nieuwtjes en Don Journaal voorop. Ze slopen heel stil naar het grote veld. Daar aangekomen maakte iedereen een grote cirkel om de berg met de boom er op. Heel langzaam kropen ze omhoog. Ja daar lag hij, de Plaaggeest!!!!
Ad Nieuwtjes en Don Journaal slopen naar de plaaggeest, terwijl de kinderen van bovenaf konden meekijken. Nadat de kinderen al fluisterend van 10 tot 1 hadden geteld sprongen zij boven op de plaaggeest en vingen hem met een groot net! Yes yes yes, hij was gevangen. En wat lag daar. Naast de plaaggeest lag nog een grote USB-stick met een doodshoofd er op. Deze dus ook maar meenemen.
Snel terug naar de studio, want we wilden nu die plaaggeest wel eens horen vertellen waarom hij zo doet en waarom hij natuurlijk Obbie en John had meegenomen. In de studio aangekomen was de vraag aan de plaaggeest waarom hij Obbie en John had meegenomen. Hij vertelede dat ze iets verschrikkelijks hadden gedaan, maar wat precies wilde hij niet zeggen. Langzaam kwam het verhaal naar voren en… De plaaggeest had bewijs. Hij gaf aan dat de USB-stick in de TV gestopt moest worden.
Hier zagen we een filmpje van de plaaggeest die over de weg liep. Daar kwam een auto aan en deze reed zomaar over de voet van de plaaggeest. De auto stopte en Obbie en John stapten uit en begonnen de plaaggeest heel hard uit te lachen en reden hierna weg. De plaaggeest met een kapotte schoen en zere voet achterlatend.
Na dit filmpje vonden de kinderen wel dat Obbie en John een beetje gemeen waren. Maar ze wilden wel dat de plaaggeest vertelde waar hij ze had verstopt. Maar wat we ook probeerde de Plaaggeest wilde dit niet vertellen. Ad Nieuwtjes ging daarop op zoek op de USB-stick en wat vond hij daar… Een verborgen bestand. Snel hier maar eens op klikken.
En wat verscheen daar. Een map van de omgeving met daarop een rode stip. Wat zou dit beteken. Nou de kinderen konden niet wachten om dit te gaan verkennen. De stip stond vlak achter de kampvuurplek dus daar gingen ze. En rennen dat ze konden. Aangekomen bij de plek van de rode stip zaten daar Obbie en John in een kooi gemaakt van pallets. Ze konden er niet uit. Snel werden ze bevrijd en gingen ze mee naar de studio.
Hier werd er gelukkig weer vrede gemaakt tussen de plaaggeest en Obbie en John. Ze boden elkaar excuses aan en gaven elkaar een hand. Eind goed, al goed.
Na het journaal gingen we lunchen waarna het tijd was voor de doop. Iedereen die nieuw is (inclusief de leiding) en die voor het laatst zijn worden gedoopt en krijgen een doop-naam. Uiteraard is deze doop altijd heel vies, met eieren, vla, spaghetti, behang-lijm met een kleurtje en noem het maar op. Bij het doen van een dansje kregen ze al deze dingen over zich heen gegooid. Blehhhhh.
Na de doop snel douchen en wat kwam daar aan. Daar kwam de Domino Pizza Man met maar liefs 50 pizza’s. Nou dat was smullen geblazen natuurlijk. Heerlijk!
Toen bijna alle Pizza’s waren opgegeten ging iedereen zich klaarmaken voor de avond. De bonte avond stond op het programma. En wat waren het weer leuke optredens van de kinderen zeg. Van toneelstukjes tot hele dansvoorstellingen werden opgevoerd. Fantastisch. Uiteindelijk werd de bonte avond gewonnen door de kleintjes!! Na de optredens begon dan uiteindelijk de grote YMCA Disco met DJ Mike. Er werd gedanst tot in de late uurtjes en toen…… was het tijd om afscheid te nemen. Een aantal oudste jongens en oudste meisjes mochten volgend jaar niet meer mee omdat ze te oud waren. Na een korte speech over alles wat ze hadden meegemaakt de laatste jaren was het dan echt tijd om afscheid te nemen. Tijdens het nummer van Volumia – Hou me vast werd er gehuild geknuffeld en nog meer gehuild. De laatste keer YMCA-kamp, de laatste keer Bonte avond, de laatste keer.
Na een hele hoop tranen was het toch nog even tijd om te dansen en feesten, waarna het dan toch echt tijd was om naar bed te gaan.
Wat was het weer een mooi kamp en wat heeft iedereen zich vermaakt. Prima weer, een super sfeer en super lieve kinderen! Ik weet zeker dat iedereen straks moe, maar voldaan weer thuis komt met een heleboel verhalen.
Allemaal super bedankt voor het lezen van deze verhalen en het schrijven in het gastenboek. De kinderen vonden het super om te lezen.
Tot volgend jaar!
Donderdag
Goedemorgen, daar zijn we weer met weer een leuke dag vanuit het kamp. Uiteraard was daar eerst het ochtendritueel met aansluitend het ontbijt. Hierna was het tijd om kleding aan te trekken wat vies mocht worden en daarnaast je oudste schoenen. Want iedereen kon wel eens vies worden deze dag.
Je snapt het al we gingen voor de survival. Bij het uitzetten kwamen wij er echter, zoals verwacht, achter, dat de boel behoorlijk opgedroogd was in het bos. Alleen de ‘hoofdsloot’ was nog voorzien van water. De rest lag volkomen droog. Maar dit mocht de pret niet drukken. Er werd geklommen en geklauterd, gespetterd en door vieze modder gelopen.
Uiteindelijk kwamen de kinderen bij de boot waar Obbie en John de vorige dag in probeerden te ontsnappen aan de plaaggeest. En wat was dat? Op de sloot lag een zwembadje met daarin enkele USB-sticks en een de knoppen van de TV. Maar de plaaggeest had de boot lek gemaakt. Dus moesten de kinderen de sloot in om de knoppen van de TV en de USB-sticks te halen. Uiteraard lukte dit iedereen, maar ja je werd wel erg nat en vies. Hierna lekker richting de waterval waarna ze een heerlijke broodje frikandel kregen van de BBQ.
Hierna liep iedereen naar het meertje waar nog een survival parcours was uitgezet. Hierna weer terug naar het kamphuis waar we, in verband met de warmte, nog even een leuk watergevecht hielden. Na een lekker stuk meloen ging iedereen douchen, want het was tijd voor de grote BBQ. Deze bestond uit heerlijke spareribs, saté, hamburgers en natuurlijk een heerlijke worst.
Na het eten was het tijd voor het journaal, maar wat was dat. Daar kwam Jorna List aangelopen. Ad Nieuwtjes en Don Journaal waren er niet. Ze hadden vrij genomen omdat de TV toch helemaal kapot was. Maar wij hebben de knoppen van de TV gevonden riepen de kinderen. Oh jee, hoe moest dat nu. Snel werd er contact gelegd met Ad Nieuwtjes en Don Journaal. Er werd afgesproken dat morgenochtend een journaal werd gehouden.
Hierna was het tijd voor een spel op het veld. Deze moest snel beginnen, want het werd al een beetje donker. We speelden levend Master Mind. De kinderen moesten kaartjes ophalen en deze op een bepaalde volgorde leggen. Ze hoorden dan of ze er niet bij zaten, wel in de code zaten maar niet op de goede plaats of dat ze er in zaten maar en helemaal op de goede plaatst.
Er werd gerend en gevlogen, helemaal omdat er natuurlijk tikkers waren die de kaartjes afpakten.
Na dit spel gingen we voor de verandering eens wat vroeger slapen. Morgen wordt een grote dag. Zullen we de confrontatie aangaan met de plaaggeest en zullen Obbie en John worden gevonden. We zullen het morgen weten, tot morgen!
Woensdag
En toen was het alweer woensdag. Wat gaat dat allemaal snel en wat hebben we een fantastische week. Woensdagochtend werd iedereen weer vroeg wakker en verzamelde bij de vlaggenmast. Na het ochtendritueel was het tijd om te gaan sporten.
Vandaag bestond de dag uit… de sportdag. In de ochtend werden allerlei leuke spellen georganiseerd op het veld. Na de lunch waren deze spellen er ook, maar dan in natte vorm, zoals bijvoorbeeld de zeepbaan. Na de sportdag had de leiding heel veel waterballonnen gemaakt en kon het watergevecht beginnen. Met ballonnen, pannen, emmers, bekers en alles wat maar wat kon houden werd gesmeten en gegooid. Iedereen was kletsnet. Uiteraard waren er wel weer een paar kinderen die niet nat wilden worden, maar ja helaas. Die werden natuurlijk ook gepakt.
Na de sportdag en het watergevecht gingen we lekker eten. De keuken had vanavond lekker nasi gemaakt, met de wereldberoemde Tonny’s Knoflooksaus. Dat ging er in als… nasi!
Hierna was het tijd voor het journaal. Ad Nieuwtjes en Don Journaal presenteerden deze keer voor de TV in plaats van in de TV. Ze namen de dag door en natuurlijk werden nog een aantal reclames van de kinderen geshowd. Natuurlijk werd ook het kamplied gezongen en hierna bleek dat er weer twee USB-sticks gevonden waren door de kinderen. De eerste werd in de TV gestopt en daar zagen we Obbie en John de Cameraman in een boot. Ze probeerden weer te ontsnappen van de Plaaggeest. Deze probeerde ze te pakken, echter doordat ze in een boot zaten lukte dit net niet. Obbie en John stapte aan de overkant van de sloot uit de boot en renden weg, de Plaaggeest op de hielen. Oh oh oh, als dat maar goed ging.
Op de tweede USB-stick stond een groot doodshoofd. Zal het wel veilig zijn deze in de TV te stoppen. De kinderen gaven wel aan dat er een virus op kon zitten. Maar uiteindelijk waren ze het er unaniem over eens dat de USB-stick wel in de TV moest worden gestopt.
Maar wat gebeurde er toen. Een hoop rook en warning, warning op het scherm. Plots schoot de lamp aan in de TV en daar stond hij (achter een wit doek), de plaaggeest. We zagen de schim van de Plaaggeest. De Plaaggeest gaf aan dat hij Obbie en John gevangen had genomen en dat de kinderen hen nooit meer zag. Obbie en John hadden hem namelijk iets verschrikkelijk aan gedaan. Snel kwamen Ad Nieuwtjes en Don Journaal terug en vroegen de kinderen wat er was gebeurd. Maar terwijl de nieuwslezer met hun rug naar de TV stonden gingen de kinderen gillen. De plaaggeest!!!! Die domme nieuwslezer keerden zich veel te langzaam om. De plaaggeest was al lang weer weg.
Ze draaiden zich weer naar de kinderen en weer begonnen deze te gillen. De Plaaggeest!!!
Telkens als de plaaggeest verscheen pikte hij enkele knoppen van de TV. Toen uiteindelijk Ad Nieuwtjes en Don Journaal de kinderen geloofden dat de Plaaggeest er was, was het te laat. De plaaggeest had de TV kapot gemaakt en had alle knoppen meegenomen. Nu kon er geen journaal zijn. Wat verschrikkelijk. Met een ferme lach zagen we de plaaggeest nog in de TV.
Maar hoe kon dat nu. Enkele seconde later verscheen de plaaggeest achter in de zaal. Natuurlijk rende iedereen achter hem aan, maar ook deze keer was de Plaaggeest de kinderen te snel af.
Na het nieuws was er ineens wat aan de hand. Het bleek dat de TV nog een beetje werkte. Hij werkte alleen met de USB-stick met het doodshoofd erop. Er bleek nog iets op te staan. Snel naar binnen voor Breaking News. We zagen een paar schattige hondjes rennen, maar de uitzending werd abrupt verstoord door heel veel ruis. Daar verscheen de plaaggeest. Hij gaf aan dat hij niet alleen de knoppen had gepikt, maar ook ruis had veroorzaak door de TV-kabel te saboteren. De kinderen moesten maar naar het bos komen om opdrachten te doen om deze kabel weer te maken, anders was er zeker nooit meer een journaal.
Snel gingen de groepen één voor één naar het bos voor DE SPOOKTOCHT. Nou dat was schrikken en gillen geblazen natuurlijk. Uiteindelijk heeft iedereen de opdrachten voltooid en was de kabel weer hersteld. Nu die knoppen van de TV nog en Obbie en de cameraman een keer vinden, want dat werd wel een keertje tijd natuurlijk!
Tot morgen en iedereen bedank voor de berichten in het gastenboek. Ze worden nog steeds heel graag gelezen door de kinderen.
Dinsdag
Nadat we in de nacht veel regen hadden gehoord stonden we nu op terwijl het zonnetje lekker scheen. Het was alweer dinsdag en iedereen had weer zin in een nieuwe dag. Na het ochtendritueel was het tijd om Obbie en John de cameraman te gaan zoeken. Op het filmpje van de USB-stick was te zien dat ze in het dorp waren vastgehouden, dus gingen we op weg naar het dorp. Middels een leuke speurtocht kwamen we aan in het dorp, waar we getrakteerd werden op een heerlijk patatje. Hierna gingen de jongste en kleinsten naar de speeltuin (helaas fototoestel overleden, dus niet veel foto’s hier van) en de middelste en oudste mochten lekker in het dorp gaan winkelen.
Om 16.00 uur verzamelde iedereen weer op het plein en gingen we terug naar het kamphuis. Uiteraard werd er nog even getrakteerd op een ijsje onderweg.
Terug bij het kamphuis gingen we heerlijk eten. Er was gezond gekookt, een gehaktbal met spinazie en aardappelen. Na het eten was het natuurlijk weer tijd voor het journaal.
En ja hoor daar waren Ad Nieuwtjes en Don Journaal weer die het presenteerden. Uiteraard stond de datum weer niet goed en moesten de kinderen ze weer helpen. Ze namen de dag door en deden het spel, van wie is die teen. Ook mocht Micha blijven staan op de tafel. Hij had namelijk geprobeerd energiedrank het kamphuis binnen te smokkelen. Hij had een blikje in een pringelbus gedaan. Echter was deze bij de controle natuurlijk aangetroffen. Hem wachtte een toepasselijke straf. Daar kwam Trash. En wat had Trash in zijn hand. Het was een stuk slagroomtaart. Ja en jullie begrijpen het al, die ging natuurlijk in het gezicht van Micha.
Hierna was het tijd om de twee gevonden USB-sticks in de TV te doen. De eerste ging er in en we zagen de Plaaggeest. Hij liep over de leidingzaal. Hij wilde hier een rommel gaan maken, maar dat kon niet. Het was er al heel erg rommelig. Pff hij ging de leiding wel eens even te pakken nemen.
Op de tweede USB-stick zagen we Obbie en John. Zij waren ontsnapt aan de plaaggeest en je zag ze door het bos rennen. Toen ze dachten dat ze ontsnapt waren hoorde ze toch weer die vervelende plaaggeest. Snel verstopte zij zich achter een boom. Langzaam kwam de plaaggeest dichterbij. Ze keken steeds een beetje boven de boom uit. Ze lagen namelijk op de grond achter een boomstronk. Ze zagen bij de eerste en tweede keer kijken dat de Plaaggeest steeds dichterbij kwam. Bij de 3e keer kijken was hij….. weg. Waar was hij nu gebleven. Laten we nog maar een keer kijken en HAHAHAHAHAH de Plaaggeest sprong tevoorschijn met een net en ving Obbie en John.
Na het filmpje op de USB-stick stonden Ad Nieuwtjes en Don Journaal nog wat na te puffen. Wat verschrikkelijk. He maar wat was dat, hoorden zij nu nog steeds dat lachen van de plaaggeest. Don Journaal sloop naar het raam met een gordijn. Daar kwam het geluid vandaag. Hij pakte het gordijn langzaam beet en …… rukte het weg. DAAR STOND DE PLAAGGEEST! In levende lijve. Pak hem!
Nou, je begrijpt wel. Stoelen werden opzij gesmeten en er werd achter de plaaggeest aangerend. Ze hebben hem helaas net niet te pakken gekregen. Hij was net te snel.
Na het journaal gingen de Oudsten naar het dorp, naar de kroeg waar ze tot in de late uurtjes lekker hebben gedanst. De kleinsten waren al naar bed, maar de rest deed een spel op het terrein.
Het was weer een fantastische dag. Op naar morgen. Wat zullen we dan weer beleven.
Maandag
En toen was het weekend voorbij en was het al weer maandag. Voor vandaag was er veel regen voorspeld, dus hadden we een goed programma in gedachte. Uiteraard begonnen we met het ochtendritueel en het ontbijt. Na de inspectie ging iedereen zijn spullen inpakken, want we gingen zwemmen. Een nieuw zwembad in België met natuurlijk heel veel glijbanen, wildwaterbanen, een golfslagbad en nog heel veel meer waterplezier.
Iedereen de bus in en zwemmen. Er werd gespetterd, gegleden, gedoken en nog veel meer. Tussen de middag even snel uit het bad om te eten en dan weer door….
Rond 16.00 uur was het tijd om terug te gaan naar het kamphuis. Onderweg stopte de bus, want het was tijd voor de Gruwelijke Wandeling. De oudste werden uit de bus gezet en moesten nog uren lopen naar het kamphuis. Natuurlijk had de helft allerlei pijntjes en blessures, nog voordat ze de bus uit waren. Toen de oudsten allemaal de bus uit waren hoorden ze dat het dan toch maar een geintje was. Snel de bus in en terug naar het kamphuis.
Hier aangekomen hadden we toch wel erg honger gekregen van al dat gespetter. Gelukkig had de keuken al heerlijke macaroni klaar staan. Deze ging er natuurlijk goed in.
Na het eten was het tijd voor het journaal. Het nieuws werd doorgenomen, maar dat liep natuurlijk weer helemaal fout. De kinderen moesten alles verbeteren en Ad Nieuwtjes en Don Journaal moesten alles steeds opnieuw doen. Tijdens het journaal gaven de kinderen aan dat het een zooitje was in de kamers en dat er allerlei kattenkwaad was uitgehaald. Wie had dat gedaan. Snel werd het camerasysteem van het kamp weer opgehaald. Snel werd de BSU-stick (of was het nu USB-stick) opgehaald en werd deze in de TV gestoken.
Wat zagen we daar. Daar kwam DE PLAAGGEEST weer bij het kamphuis aan. Hij spande voor elke deur plakband en toen (gegil uit de zaal door de kinderen) liep hij de eerste slaapkamer in. Hier gooide hij de slaapzakken op de grond, verwisselde kussens en tie-wrapte (is dat een woord) hij de slaapzakken dicht. Zo ging hij elke slaapkamer af. Bij elke slaapkamer gegil. De Plaaggeest was gewoon op de slaapkamers geweest!!!
Nadat iedereen van de schrik bekomen was werd er in de zaal geroepen dat de kinderen nog een USB-stick hadden gevonden. Misschien stonden hier wel aanwijzingen op waar Obbie en John de cameraman waren. Want we hadden ze nog steeds niet gevonden. Snel de stick in de TV. En daar zagen we… Obbie en John. Zij filmden zichzelf met een selfie. Ze werden vastgehouden door de plaaggeest in het dorp. Ze vroegen de kinderen om ze te komen redden. Maar wat was dat, een harde lach. Ineens verscheen de Plaaggeest in beeld en pakte de telefoon af van Obbie en John. Hij gooide de telefoon op de grond en plaatste met een ferme trap zijn voet op de telefoon. Verbinding verbroken, telefoon kapot.
Wat erg. Wat moeten we doen. We moeten ze redden. Snel kwamen allerlei tips vanuit de zaal. De één had gezien dat het in het dorp was, de ander zag dat het bij het steegje was. Er waren zelfs kinderen die dachten dat het in Istanbul was, aangezien ze shoarmazaak Istanbul hadden gezien. Afgesproken werd dat we morgen (dinsdag) naar het dorp gingen om te kijken of we het tweetal konden bevrijden.
Na het journaal was het tijd voor een super leuke film. Deze avond was tevens de leidingavond. Deze avond is, het woord zegt het al, speciaal voor de leiding. Terwijl de kinderen Dispicable Me 3 zaten te kijken werd er in de leidingzaal flink feest gevierd. Tim wordt dit jaar 40 en Carla en Nico waren 40 jaar Vrijwilligers bij de YMCA. En dit moest natuurlijk gevierd. Heel veel spelletjes passeerden de revue. Van balletjes over bekers blazen tot een veer op je hoofd vastzetten. Koekjes van je voorhoofd in je mond laten vallen was toch ook wel echt een kraker.
Ondertussen was de film afgelopen en gingen de kinderen lekker naar bed. Natuurlijk werd er nog wel even ‘gekeet’ want ja gelijk slapen zat er natuurlijk niet in. De supergezellige leidingavond werd afgesloten door spellen als Black Magic, De Maan is Rond en natuurlijk Ik geef jou de hand.
Wat was het weer een fantastische dag. Erg veel regen vandaag, maar voor binnen zwemmen en film kijken maakt dat natuurlijk niet uit. Je kan uiteraard wel heel veel mooie rivieren maken in de zandbak! Tot morgen. Ik hoop dat we dan eindelijk Obbie en John vinden, want ze zijn nu wel heel lang weg.
Zondag
Na een heerlijke (voor sommige korte) nacht stonden we de volgende ochtend weer lekker vroeg op. Een nieuwe dag was begonnen. Uiteraard begonnen we bij de vlaggenmast waar we het ochtendritueel uitvoerden. De kampleus, kampwet en belofte werden afgelegd. Hierna natuurlijk de ochtenddans, want iedereen moest natuurlijk fit de dag beginnen. Hierna lekker ontbijten en de inspectie van de kamers.
Na dit ochtendritueel begonnen we aan de Gevo. Hierbij moesten de kinderen verhalen in een nieuwe versie opvoeren. Ook moesten zij diverse reclames opnemen welke ’s-Avonds rondom het journaal zouden worden afgespeeld.
Na de lunch begonnen we met de puzzelspel. In het bos werden 6 teams gevormd waarna per team puzzelstukken gevonden moesten worden in het bos. Ieder team moest een het eigen team een puzzel maken en natuurlijk de daarbij horende puzzelstukken vinden. Nadat twee teams compleet waren misten we natuurlijk nog enkele stukken. Met een grote slang gingen we door het bos. Uiteindelijk werden ook de 4 missende stukken gevonden.
Hierna had iedereen lekker tijd voor zichzelf. De één ging lekker voetballen, de ander in de zandbak en nog anderen gingen lekker met elkaar op het veld zitten. Toen was het tijd voor het avondeten. Een heerlijk kippetje met patat, sla en appelmoes stonden op het menu. Nou dat ging na zo’n dag er natuurlijk wel in.
Na het eten was het tijd voor het journaal. De dag werd weer uiteraard doorgenomen, onderbroken door diverse reclames van de kinderen zelf. Na het journaal vroeg Don Journaal zich af waar Obbie was gebleven. Na heel hard roepen verscheen er …… niemand. Hoe kon dat nou? En hoe zat het met die plaaggeest. Snel eens vragen aan John de cameraman en Jorna List. Maar waar waren die nu eigenlijk. Niemand had hen ook gezien. Snel liep Don Journaal naar het beveiligingssysteem van het kamphuis en haalde de videobeelden op van het systeem. Deze werden op een SUB- of BSU- of nee toch niet, een USB-stick gezet. De USB-stick ging in de TV en daar verscheen het camerasysteem van het kamphuis.
We zagen Jorna List en John de Cameraman lekker zitten in de leidingzaal. John moest toch wel erg naar de WC en ging maar snel. Maar wat was dat? Wat kwam daar voor figuur naar het kamphuis sluipen. Het was DE PLAAGGEEST! Op het volgende beeld zagen we de Cameraman met een krantje op de WC zitten. De plaaggeest was echter naar binnen geslopen en hield een briefje tegen het raam met Nieuws er op. Jorna List zag dit briefje en wilde natuurlijk wel achter dit nieuwtje aan. Jorna list liep door de deur en zag daar een briefje met nieuws op de bezemkast onder de trap. Snel ging ze polshoogte nemen. Maar op dat moment zag je de Plaaggeest vanaf de trap naar beneden komen. De plaaggeest sloot Jorna List op in de kast en liep weg met een daverende lach.
Deze lach werd weer gehoord door John de Cameraman. Hij ging vanaf de WC polshoogte nemen. Toen hij bij de gangkast aankwam hoorde hij Jorna List roepen. Hij probeerde haar te bevrijden, maar daar kwam de plaaggeest al. Hij pakte John de Cameraman beet en legde hem in een kar. Hij reed zo het kampterrein af.
Na deze beelden was iedereen stil en wit om de neus. Wat verschrikkelijk. Nu was John de Cameraman ook nog ontvoert door de Plaaggeest. We moesten wat doen. Afgesproken werd dat de kinderen op zoek gingen naar USB-sticks waar mogelijk belangrijke informatie op te vinden is. Ook bleef iedereen natuurlijk zoeken naar de twee.
Na het journaal was het tijd voor de GPS-tocht. Na een lange toch waar de kinderen diverse figuren moesten uitbeelden kwam ze aan bij het grote bos. Daar werd het douanespel gespeeld, waarna het al weer erg laat was. Na een hapje en drankje ging iedereen weer lekker naar bed. Wat was het weer een leuke dag geweest! Helemaal top.
We willen iedereen bedanken voor de leuke berichten in het gastenboek. De kinderen vinden het fantastisch om dit te lezen!
Tot morgen!
Zaterdag
En ja hoor we zijn weer op kamp. Kamp 2018 is een feit! Terwijl de kinderen om 15.00 uur de bus in gingen, ging de leiding om diezelfde tijd de boel opzetten bij het kamphuis. We mogen pas vanaf 15.00 uur het kampterrein op en ik moet zeggen dat het altijd erg haasten is om alles binnen 2 uur op te zetten. Maar uiteraard met dit topteam lukte het ook dit weer om alles op tijd klaar te hebben.
Toen de bus aankwam werden de kinderen opgewacht door John de Cameraman en Jorna List. Zij vroegen uiteraard wat zij hier kwamen en hierna werden snel de koffers uit de bus gehaald. Iedereen liep achter John en Jorna aan naar een grote tent. Hier moest iedereen per tweetal, drietal of viertal naar binnen. Ze werden verwelkomd door Ad Nieuwtjes en Don Journaal. Zij vroegen de kinderen om in een cirkel te gaan staan. “Wat is jullie naam en wat komen jullie hier doen”, werd gevraagd. Nadat we mooie antwoorden kregen zoals Jupiter, Mars, Suriname en zelfs Syrië, stelden de journaallezers zich voor. Zij gaven aan dat zij het journaal presenteerde van TV-land. Ze konden alleen TV-land in door hun hand of vinger op de magische bol te leggen. Ze werden dan ge-TV-naliseerd. Hierna liepen ze door de tent zo TV-land in. Snel naar binnen waar een MEGA grote TV stond. Hier werden de kinderen welkom geheten in TV-land (Tie-Vie-Lent). De regels werden uitgelegd en de groepen werden ingedeeld.
Na het inruimen van de kamers had iedereen wat tijd voor zichzelf, waarna we heerlijk gingen eten. De keuken had heerlijke broodjes hamburger gemaakt met heel veel ui. Maar wat was dat. Daar kwam Bernst (van Bernst Obbie en de Rest) de zaal in rennen. Bernst zocht overal, onder de tafels en stoelen, onder de kinderen, achter de kasten, overal.
Waar was Obbie? Waar is Obbie gebleven. Bernst kon Obbie niet vinden. Hij had wel Kabouter Flop gezien en Mega Pindy, maar Obbie kon hij niet vinden.
Na het eten natuurlijk de super afwas, altijd leuk, waarna de groepen individueel een spelletje gingen doen om elkaar beter te leren kennen. Sommige groepen kennen elkaar al heel goed, maar er zijn natuurlijk ook altijd veel nieuwe kinderen.
Hierna was het tijd voor het grote TV-Land journaal. De dag was gefilmd door John de cameraman en dit werd in het nieuws meegenomen. He daar kwam Bernst weer. Hij had Obbie nog steeds niet gevonden en was echt in paniek. Snel hielp iedereen mee zoeken, inclusief Lente de weervrouw. Na goed zoeken kwam Lente met een USB-stick aan. Was dat Obbie? Nee dit was niet Obbie, maar wat dan wel.
De USB-stick werd in de TV gestopt en er werd een film gestart. Breaking News! He daar was Obbie op het scherm. Hij liep langs het kamphuis op zoek naar zijn slaapzak. Maar wat was dat, ineens kwam daar een raar figuur met een hele gemene lach achter Obbie aan. Hij pakte Obbie beet en gooide een zak over hem heen. Hierna stopte hij, nog steeds met een hele gemene lach, Obbie in de achterkant van de auto en reed keihard weg.
Maar dat was verschrikkelijk. Obbie was gevangen genomen! En wie was dat enge figuur met die gemene lach. Snel zochten Ad Nieuwtjes en Don Journal dit op in de krant. Toen ze wisten wie het was werden ze wit rond hun neus. Het was DE PLAAGGEEST!!!!!!
Oh jee wat nu. Snel moesten de kinderen gaan zoeken naar Obbie. Hup het bos in en zoeken. De kinderen werden per groep heel ver weg gebracht en daar gedropt. Na veel lopen en nog meer lopen kwamen ze eindelijk weer terug bij het kamphuis. Helaas zonder Obbie te hebben gezien.
Morgen dan maar verder kijken wat er gebeurd in TV-land. Snel maar slapen. Tot morgen!
PS LET OP. DE KINDEREN VINDEN HET FANTASTISCH ALS ER EEN BERICHT IN HET GASTENBOEK WORDT GEPLAATST. WE PRINTEN DEZE UIT EN HANGEN DEZE OP HET RAAM. DUS, PLAATS ZOVEEL MOGELIJK BERICHTEN!
