Nieuws kamp 2009

Zaterdag

Het kamp is weer begonnen en wat ging de eerste dag toch snel !!!

Rond half 3 stroomde iedereen naar het club huis van ymca in de Heelsumstraat.
De bus werd snel in gepakt en na afscheid van de ouders vertrokken we richting Bergeijk. De sfeer in de bus zat er gelijk goed in en de zakken snoep en chips kwamen gelijk al te voorschijn! Eindelijk het is weer zo ver lekker een week op kamp.
Plotseling klonk er een irritant piep?! Dit was de kamp klap of te wel we zijn door een tijdzone gereden, daarmee is de tijd een uurtje terug(zodat het lekker snel donker is).


Om half 5 “kamptijd” kwamen we ongeveer aan bij de Willy hoeve.
Waar we werden opgevangen door de directeur van de Nobelprijs,Lea en twee heuse beveiliging.


De directeur legde uit dat we een demonstratie kregen, maar dat was nog wel een verrassing verder zouden we dan de avond afsluiten met een feest. Het ging tenslotte om de Nobelprijs. Maar voor dat we door naar binnen konden moesten we eerst door de beveiliging heen, want veiligheid en wetenschap gaan hand in hand.
Tijdens de controle gingen alle tassen open van de oudere deelnemers sommige werden zelfs gefolieerd!! Ik zeg maar zo veiligheid voorop.


Eenmaal op het kamp terrein werden de groepen verdeeld en de slaapzalen ingericht.
Toen iedereen ze bed had opgemaakt konden we naar buiten voor een kennismaking spel.. Maar na 2 keer fluiten(dit betekend eten) stormde iedereen naar binnen voor het avond eten. Soep,brood en knakworst stond er voor ons klaar!



Toen we ons bord ophadden Verschenen Lea en Bea in het kantoor van professor uberich.Ze vonden het heel stoffig en ja het zouden Lea en Bea niet zijn als ze hier dan niet even snel een stofdoek langs zouden halen.
Oeps tijdens het stoffen wiste Lea en Bea een stukje Formule op het krijt bord van Prfs. Ubrich ach ze dachten te wisten wat er stond en hebben dit netjes terug geschreven en zijn toch maar gauw weg gegaan.



De directeur verscheen en kondigde Prfs. Ubrich aan om Ubrich heeft een formule voor tijd reizen maar moest dit eerst bewijzen aan de directeur om de Nobelprijs in de wacht te slepen. Zo gezegd zo gedaan alleen het lukte niet ?? De formule klopte niet meer hoe kon dit nou toch het had toch echt gewerkt?? Teleurgesteld ging de directeur weg.


Na het checken van de formule toch dan maar opnieuw.
Het begon te borrelen en plots een knal, uit de boeken kast vloog iemand te voorschijn die heel erg veel op Uberich lijkt hij noemde zich zelf Unterdich en kwam niet uit het jaar 2009


Ze besloten om dit uit te zoeken want het was toch wel raar…


Zondag


De meesten van ons zijn vanochtend opgestaan met flinke spierpijn. Gisteravond hebben de oudste en middelste groepen namelijk dropping gehad. De laatste groep was rond 4 uur weer veilig en wel thuis gekomen. Nadat wij weer waren opgestaan, werd iedereen dankzij de ochtendgymnastiek gelukkig snel weer lekker wakker.


Daarna ontbijt en natuurlijk corvee en inspectie. Het eerste hoge cijfer ware voor de oudste jongens en de middelste meiden. Het is lang geleden dat een groep een 10 heeft gekregen voor het schoonmaken van hun kamer, maar het was nu ook zeker verdiend!


De activiteit voor de zondagochtend is altijd GEVO. Dit keer was het thema de Toren van Babel. Nadat het verhaal was verteld en liedjes zijn gezongen hebben alle groepen een toren op een groot vel papier getekend en hierop in hun eigen geheimtaal een boodschap op geschreven.


Wij hebben ook bezoek gekregen van een Aardnaut en een Fluffie, die ons en Professor Uberich kwamen waarschuwen dat Unterdich niet te vertrouwen is en dat in de verre toekomst de hele mensheid wordt bedreigd. Zij hebben beloofd mensen uit het verleden naar ons toe te sturen om ons te helpen.


De lunch bestond uit broodjes die door de keuken waren belegd. Na de middagpauze hebben alle groepen een activiteit gedaan die door hun eigen leiding was voorbereid. De meeste groepen gingen natuurlijk lekker het bos in. Ik heb zelf met mijn groep de waterval bezocht om daar een picknick te houden. Helaas heb ik toen mijn nieuwe paar sportschoenen op moeten offeren om iemand veel nattigheid te besparen. De middelste jongens waren de helden van de dag omdat zij een bosbrand hebben weten te voorkomen en tijdig de brandweer hebben gebeld.


De kip met gebakken aardappeltjes bij het avondeten smaakte prima en iedereen gilde ook mee bij de kreet: Keuken bedankt! Na het avondeten werd het rode draad spel weer opgepakt en heeft iedereen die niet hoefde af te wassen punten kunnen verdienen tijdens lijnbal en trefbal toernooien. De kleinsten hebben met hun lampionnen ‘s avonds de bossen van Bergeijk verlicht, terwijl dit keer de jongste jongens en meisjes een dropping moesten doen. Volgens de stoere verhalen bij terugkomst zijn zij door een kleine fout met een kaart die een van de leiding heeft gevonden per ongeluk bijna in Frankrijk beland! Voor de oudste groepen was er ook een kampvuur.


Ook de Fluffie en Aardnaut hebben niet stilgezeten want zij hebben al twee holbewoners op ons afgestuurd om ons morgen te helpen. Dat belooft wat voor de rest van de week! Terwijl ik dit schrijf, zijn enkele jongens en meisjes net betrapt bij het overlopen. Zij moeten nu voor straf van de avondwacht een tijdje droogzwemmen.


Maandag

Maandagmorgen lekker vroeg op, want.. vandaag zouden we gaan zwemmen! Maar helaas dreven er vele wolken over ons kamphuis en voelde het door de mist nat en klammig aan. Nou eerst maar eens even naar de vlaggenmast en daarna lekker eten. Na het ontbijt begon het weer al redelijk te veranderen, maar toch was er nog veel twijfel. Uiteindelijk toch de knoop doorgehakt, we gingen zwemmen!!!

Nou daar had iedereen wel onwijze zin in zeg! Dus snel de zwemspullen gepakt en op naar het zwembad. Met een hele stoet aan auto’s reden we naar Valkenswaard waar een prachtig buitenzwembad op ons wachtte. Wat een mooi zwembad zeg! De kinderen vermaakte zich prima met alle zwembanden, haaien en andere luchtdingen. Ook waren er 2 duikplanken en… een hele hoge duikplank. Nou dit was natuurlijk helemaal gaaf om hier af te springen!

Na een tijdje te hebben gezwommen was het tijd voor een heerlijk patatje en wat limonade, want hier kreeg je toch wel honger van. Na het eten kwamen er ineens wat Romeinen het veld op lopen. Zij kwamen uit die geheimzinnige kast en waren op zoek naar een symbool???

En bij Romeinen hoort natuurlijk… De Romeinse zeskampspelen. Er waren rond het zwembad allerlei spellen uitgezet. Ik zag lekke emmer doorgeven, skippieballen, spijkerbroekhangen, waterbalon-doorgeven, waterplassen en nog veel meer leuke spellen.

Pas om een uur of zes (kamptijd?!?!) gingen we terug naar het kamphuis, waar we pas heel laat gingen eten. Heerlijke rode bietjes met vissticks, sla en na afloop een heerlijk toetje.
Maar wie kwamen daar aanlopen?  Het waren de holbewoners. Zij waren nog steeds op zoek naar het laatste stukje symbol. En daar kwamen ook de Romeinen. Zij legde de kinderen uit dat Unterdich toch wel heel erg slecht was. Hij wilde de formule van onsterfelijkheid hebben en wilde Uberich daar voor gebruiken. Maar zij gingen daar wat aan doen, maar Unterdich mocht hen natuurlijk niet zien. Maar oh jee… daar kwam hij aan. Snel verstoppen.

Daar kwam Unterdich. De kinderen kwamen erachter dat hij toch wel erg slecht en gemeen was. “Ik ga de wereld overnemen”, brulde hij. Op dat moment kwam Uberich aan en die had het net niet gehoord. Ze kregen ruzie over de formule. Unterdich probeert namelijk de onsterfelijkheidsformule te maken en Uberich de tijdreisformule. Na een klein vechtpartijtje ging Unterdich weg.

Nu kwam Uberich met het symbool dat hij had gevonden.  Wat moest hij hier nou mee. Hij stootte per ongeluk 2 boeken aan en… Daar vielen 2 symbolen uit. Dat ene symbool past wel heel erg goed bij die andere. Ineens kwamen de holbewoners uit hun schuilplaats om te vertellen dat dat klopte. Die twee symbolen moesten zij terug nemen naar hun eigen tijd om een stukje van de formule te maken om Unterdich te verslaan. Daar kwamen de Romeinen, ook voor hun was er een stukje uit het boek gevallen. Maar waar was het andere stukje? Snel moesten de kinderen overal zoeken. Onder tafels, stoelen etc. En ja hoor daar kwam het tweede deel te  voorschijn. Snel gingen de Romeinen en de holbewoners terug de kast in om hun stukje symbool te maken. Uberich ging nu toch wel geloven dat die Unterdich een beetje slecht was. Snel ging hij naar huis om daar eens over na te denken, maar niet voordat Marga een prachtige snoekduik had gemaakt achter de keukentafel.

En toen… muziek uit de jaren 60. Wie kwamen daar uit de kast. Het waren mensen uit die tijd in echte jaren 60 kleding. Voor meer info moet je maar even naar de foto’s kijken, maar we hebben weer gelachen…

Nu was het tijd voor de filmavond. De film Meet Dave was erg spannend, want iedereen zat gespannen te kijken. De leiding had deze avond leidingavond, waar iedereen het spel weerwolven speelde. Wat een leuk spel zeg! Hierna lekker slapen, want morgen staat er weer een prachtige dag op ons te wachten.

Tot morgen allemaal!


Dinsdag

Ook deze ochtend was het weer lekker vroeg op, aankleden en naar de vlaggenmast. Na de ochtendgymnastiek snel aan tafel voor een heerlijk ontbijt. Hierna was het tijd om naar het bos te gaan, want er waren een indiaan en een cowboy verschenen en in het bos scheen een stukje van het symbool te zijn.

De kinderen moesten handtekeningen verzamelen in het bos, maar wel heel er opletten, want er waren veel cowboys die je konden aftikken. Nou dat was natuurlijk rennen geblazen. Ik zag kinderen met rode hoofden zweten als otters. Het was een leuk spel. Na een heerlijke lunch in het bos moesten we nog op zoek naar de indiaan en de cowboy en misschien wel het symbool. Gelukkig werden ze allemaal gevonden en gingen we terug naar het kamphuis. Hier moest iedereen zijn oude kleding aan trekken, want we gingen op survival.

Na een stukje in de auto werden de kinderen afgezet bij een beekje. Nadat we die een tijdje hadden gevolgd moesten we ineens door de beek heen. Nou dat was natuurlijk even schrikken, want ja de schoenen mochten niet nat worden, mijn haar, mijn broek, etc. De smoezen vlogen om je oren. Maar uiteindelijk stond iedereen dan toch in de beek en gingen we verder.

Maar wat was dat daar stond in eens een viking op een boomstam boven het water. We moesten een heer parcours afleggen via touwen, touwbruggen, boomstammen, bootjes, touwladder bij watervallen en tokkelbanen. Wat was dit leuk zeg. Iedereen helemaal nat en vies, maar leuk dat het was!

Na afloop een heerlijk koekje en op weg terug naar het kamphuis. Hier mocht/moest iedereen lekker douchen, want wat waren we vies geworden. Na lekker wat tijd voor jezelf gingen we eten. De keuken had heerlijke spaghetti gemaakt en dit werd natuurlijk met rode monden gegeten.

Na afloop kwam daar ineens Unterdich op. Hij wilde nog steeds de formule van de onsterfelijkheid bemachtigen. Alleen om de formule te wijzigen had hij wel een krijtje nodig. Lag die misschien in de la. Neeeeee, riepen de kinderen, want daar had Uberich de symbolen verstopt. Gelukkig werd hij snel genoeg tegengehouden en heeft Unterdich de symbolen niet gezien.

Toen unterdich weg was kwamen de indiaan en de cowboy, de jaren 60 figuren en de Vikingen achter elkaar op. Voor hun allen waren de symbolen gevonden en zij gingen na een prachtige dan snel terug naar hun eigen tijd.
Na een mooie dans was het al redelijk laat. Dus ging iedereen zijn/haar eigen weg. De kleintjes mochten in het zwembad in de douche, de middelste gingen met Anton en de gitaar en de oudste gingen met hun leiding naar de disco in het dorp.

Hierna was het al erg laat en is iedereen (snel) gaan slapen.
Tot morgen allemaal weer!!!


Woensdag

En er brak al weer vroeg een nieuwe dag aan. Wat gingen we vandaag weer allemaal beleven. Nou lees maar snel verder.


Na de vlaggenmast en natuurlijk de ochtendgymnastiek was er een heerlijk ontbijt. Maar wie kwam daar?!?! Het was Unterdich, hij had de snoepkaarten van de kinderen gepikt! Dat kan toch niet, nu kon niemand snoep halen. Na een klopjacht op Unterdich (de kleintjes renden het hele veld achter hem aan) was hij toch ontsnapt, het bos in. Hoe moest dat nu, een dag zonder al die lekkere snoepjes.



Hierna gingen we met z’n allen naar het dorp. In het dorp een leuke speurtocht, zodat het hele dorp wist dat we geweest waren en hierna was het tijd om te winkelen. En er werden mooie spullen gekocht! De één was geheel gericht op eten/drinken, maar de andere kwam terug met DVD’s, boekjes, plaatjes, stickers en wat niet meer. Toen snel terug naar het kamphuis waar we met z’n allen leuke spellen gingen doen. Commando Pingelen was natuurlijk een groot succes, maar ondertussen was er buiten ook een groot zeil neergelegd met heel, heel veel zeep. Hier schoten de kinderen als raketten overheen. Een prachtig gezicht.


Snel even allemaal de zeep afspoelen (wat roken ze lekker) en toen lekker eten. En wat voor eten. De keuken had een heerlijke BBQ klaargemaakt en de kinderen en uiteraard ook de leiding genoten van de kippenpootjes, hamburgers, spare-ribs, worstjes en nog veel meer lekkernijen. Na dit heerlijke maal werd er snel een beamerscherm opgehangen, want het Nederlands elftal speelde tegen Engeland.  Iedereen mooie vlaggetjes op de wangen en oranje petjes op. De kleinste en jongste gingen hierna al lekker naaar bed, maar voor de middelste en de oudste was er nog een douane-activiteit in het bos. Er liepen douanes in het bos met een zaklamp. Als zij aankwamen op het pad dan moest de hele groep zich verstoppen in het bos, greppels en andere verstopplekken. Erg spannend natuurlijk.


Terug in het kamphuis nog even lekkere limonade en daarna vlug terug in bed en dromen over morgen. Wat gaan we morgen weer beleven!


Tot morgen!

Donderdag

Donderdagmorgen weer vroeg op, want er stond ons een druk programma te wachten. Na de dagelijkse dingetjes; inspectie, vlaggenmast en het ontbijt kwam Uberich weer te voorschijn. Ook de ridder en de jonkvrouw verschenen ter tonele. De stukjes van het symbool waren gevonden en deze moesten zij zo snel mogelijk mee terug nemen naar hun eigen tijd. Maar wat was dat?

Toen ze nog maar net terug waren naar hun eigen tijd verschenen daar een paar Egyptenaren. Zij waren te voet, want hun kameel was er van door gegaan. We moesten voor de Egyptenaren maar eens een stukje van hun symbool gaan zoeken, maar niet voor de we “Walk like an Egyptian” rond de tafel hadden gedaan.

Toen was het tijd om naar het bos te gaan. Hier begonnen we met een spel dat je het meest kan vergelijken met Mastermind. Er liepen 4 farao’s rond in het bos. Zij vertegenwoordigde een kleur. De kinderen moesten deze kleuren ophalen en laten invullen op een blad. Deze werden dan bij de “controlepiramide” gecontroleerd. Als de vier kleuren op de juiste plaats stonden, dan kon je verder met de volgende combinatie.

Hierna was het tijd voor een lekkere lunch in het bos. De kinderen hadden zelf al hun bammetje gesmeerd in de ochtend en de zakjes met namen werden snel uitgedeeld. Heerlijke chocomelk en aardbeiendrank mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Hierna was het tijd voor het 2e bosspel. Het spel stratego werd nu “levend” gespeeld. Lekker rennen, vlaggen roven, koningen ontvoeren en elkaar tikken.

Terug bij de lunchplek was het nog niet helemaal tijd om terug te gaan naar het kamphuis. Daar waren ze namelijk druk bezig met de opzet voor DE DOOP! Toen maar even een partijtje verspringen gespeeld. En ver dat er gesprongen werd…. Niet normaal. Het ene na het andere record sneuvelde deze dag.

Na ongeveer een half uurtje gingen we op weg naar het kamphuis waar we achter op het grasveld al een soort arena zagen staan. Wat ging er allemaal gebeuren? De wrede Romeinse Keizerin Galglia organiseert een gladiatorengevecht omdat zij zich verveelt. De dopelingen zijn de gladiatoren en het decor werd gevormd door een arena waarbinnen de strijd plaats zal vinden. De Gladiatoren komen 2 aan 2 geblinddoekt aan. Zij mogen hun blinddoek tijdelijk afdoen als de beul hun voor de keuze stelt: Terechtstelling of duel?

Terechtstelling was dat de beul je onder handen nam en duel was dat de kinderen elkaar heel erg vies moesten maken. Bekijk de foto’s maar (het zijn er behoorlijk vol) maar het was echt heel erg ranzig.

Na een heerlijke douche (wat rook het weer heerlijk in het kamphuis) was het tijd voor een heerlijk diner. Shoarma met rijst was iets wat er bij iedereen in ging als… ja shoarma met rijst, dus de schalen waren erg snel leeg kan ik je vertellen.

Na het eten kwamen de Egyptenaren weer op. Gelukkig hadden de kinderen in het bos het symbool gevonden, dus de Egyptenaren konden met hun symbool weer terug naar Egypte. Maar helaas kon dat niet, want hun kameel was zoek. Dan moesten we maar op zoek naar een andere kameel. Gelukkig vonden we in de vorm van Dean en Eddy een mooie kameel, waar Uberich ook nog wel een stukje op wilde rijden. Pff, dat ging maar net goed.

Nadat de Egyptenaren terug waren in de kast gebeurde er iets raars. Er viel weer een boek met een stukje symbool uit de kast, maar er gebeurde niets. Tenminste dat dacht Uberich. Er kwamen wel degelijk mensen uit de kast. Een paar rare Fransen uit het Franse tijdperk. Uberich had de twee niet gezien. De twee Fransen dachten op hun beurt weer dat Unterdich er stond. Dus wat deed die Fransman; hij sloeg zijn stokbrood zo op het hoofd van Uberich. Bam en Uberich ging naar de grond. Oh jee, de Fransmannen hadden nu toch wel een fout gemaakt. Sorry Uberich! Met een glaasje water werd hij snel weer bij kennis gebracht. Wat zielig voor hem zeg! Maar gelukkig had Uberich er wel een beetje begrip voor. Hij wilde hen wel helpen met het zoeken van het symbool in het bos. Dus ging hij snel het donkere bos in om te zoeken. Maar wat zag hij daar. Een aantal enge figuren liepen het bos in. Snel ging hij er achter aan.

Pff wat moesten de kinderen gaan doen. Ze moesten Uberich toch wel helpen. Zo helemaal alleen in dat donkere bos is toch wel eng hoor!!! Dus je begrijpt al, het was tijd voor de spooktocht. Na heel, heel veel schrikken, huilen, lachen en nog meer schrikken kwam iedereen weer het bos uit. Wat was het eng geweest zeg, maar wel heel leuk. Gelukkig hadden ze Uberich gevonden en hadden ze zelfs een symbool gevonden.

Nu was het toch wel laat, dus snel naar bed en (snel) slapen. Morgen de laatste volle dag. Wat gaat dat snel. Wat zou ons deze brengen?

Tot morgen!

Vrijdag

Vrijdagochtend, het laatste volle dagje al weer. Wat ging deze week toch vlug zeg. Na de dagelijkse dingen en het ontbijt gingen we naar het bos om de vossenjacht te doen. Alle figuren uit alle tijden waren in het bos verstopt en het was aan de verschillende groepen om deze figuren te vinden. Bij elk figuur moest een klein opdrachtje worden gedaan waarmee ze een stukje symbool konden verdienen. Bijvoorbeeld bij de vrouw uit de jaren 60 moesten ze rock en rollen, bij de viking een bootje vouwen en bij Cleopatra een piramide van suikerklontjes. Het zag er allemaal leuk uit en iedereen vermaakte zich prima. Na de vossenjacht gingen we terug naar het kamphuis om even lekker wat te eten.

Na het eten moest er nu toch echt geoefend worden voor de bonte avond. Op de bonte avond moeten alle teams een stukje opvoeren en ja… daar moet nu eenmaal goed voor worden geoefend.
Nou en geoefend werd er. Ik zag overal groepjes de meest leuke dingen oefenen. Ik zat zelf bij de oudste jongens en deze zaten vol inspiratie. Ze hadden volop ideeën en wij als kampleiding konden gewoon niet kiezen wat ze moesten doen! (NOT)


Na al dat oefenen had iedereen natuurlijk wel enorme honger, maar gelukkig was daar weer onze trouwe keuken die overheerlijke pannenkoeken had gemaakt voor onze aanstormend talent. Ze smaakte heerlijk en ook het schepijs na afloop ging er natuurlijk in als (pannen)koek.


Toen werd het avond en tijd voor de ontknoping. Uberich en Unterdich kwamen al bekvechtend aan. Jij wil de aarde overnemen en jij bent slecht, zei Uberich. Ja ik zal onsterfelijk worden en de wereld veroveren hahahaha, zei Unterdich. Ondanks alles wilde Uberich proberen de situatie te redden. Hij vroeg aan Unterdich of hij misschien vrienden wilde worden, zodat ze samen alleen maar goed konden doen voor de wereld. Unterdich twijfelde, maar zei toen ineens dat hij wel vrienden wilde worden. Iedereen schreeuwde het uit, NEE…. geen vrienden worden, maar Uberich deed het toch. Unterdich gaf een lekker drankje aan Uberich om hun vriendschap te vieren. Uberich nam het drankje en …. viel bewusteloos op de grond. Snel ging er een touw om Uberich heen en werd hij in de kast gezet.


Op dat moment kwam Arie Perenboom aangelopen. Hij had gehoord dat Uberich nu wel klaar was met zijn formule en hij wilde Uberich de prijs gaan overhandigen. Ah daar staat hij al. Neeeee, riepen de kinderen, dat is Unterdich. Nou hier geloofde Arie natuurlijk helemaal niets van, maar hij werd er door de kinderen op gewezen dat er een paar schoenen onder de kast vandaan kwamen. Snel ging Arie een kijkje nemen. En daar lag Uberich. Of was het nu Unterdich. Arie Perenboom snapte er niets van. Wie was nu wie? Ze moesten het maar gaan bewijzen door hun formules op het bord te schrijven. Terwijl de twee professoren dat deden kwamen één voor één de verschillende figuren uit de kast met hun symbool. Toen alle 9 symbolen er waren besloot Uberich dat het tijd was om Unterdich te verslaan. Alle figuren bewogen met hun symbolen en…  er gebeurde niets. Wat was dit nou? Waarom gebeurde er niets? Nou de kinderen wisten het wel. De aardnout moest nog komen, die had misschien wel een tiende symbool. AARNOUT!, riepen de kinderen. En daar kwam hij en wat nog mooier was, hij had een tiende symbool. De figuren uit alle tijden, samen met de Aardnout begonnen te wapperen met hun symbolen en nu gebeurde er iets. Unterdich werd de kast in gezogen! Eerst heel langzaam, maar toen steeds sneller en sneller, totdat…. Pof! Weg. Unterdich was verslagen. Nou je begrijpt wel, de hele zaal ging uit z’n dak. Arie Perenboom had dit natuurlijk allemaal gezien en hij vond dat Uberich de prijs dik verdiend had. Hij overhandigde dan ook de prijs aan Uberich en beloofde vanavond een feest  voor iedereen.


Je begrijpt dat nu de bonte avond aan de beurt was. En deze was dit kamp geweldig. We begonnen met de kleinste die het nummer van Uberich gingen zingen. En wat zagen ze er mooi uit.
Toen waren de jongste jongens aan de beurt. Ze kwamen op met een stoer ontbloot bovenlijf en mooie groene banden op hun hoofd. Ze deden het nummer met die trommels waar de naam mij nu even ontschoten is. Wat zag het er mooi uit, ze trommelde er op los.


Hierna was het tijd van de middelste meiden. Hier werd een heus kampjournaal opgevoerd en voorgelezen met allemaal bloopers van het kamp. Tussendoor waren er optredens van Michael Jackson, de chi chi wa wa en nog een nummer. Wat een leuk optreden zeg, het was geweldig.


De jongste meiden waren aan de beurt met het nummer Rosanna en cowboy, of was het nou cowgirl. Ook dit optreden zag er fantastisch uit. De middelste jongens hadden een modeshow. Er kwamen allemaal figuren van het kamp op. Wat een leuk gezicht!


Toen was het tijd voor de show van de oudste jongens. Er werden een aantal mensen uit het publiek gehaald die mee moesten doen aan een quiz. Ze moesten allerlei vragen beantwoorden. Er werden dingen uitgebeeld, je moest naar dingen luisteren en er waren ook nog gewone vragen. Ze moesten antwoord geven door op de rode knoppen (Robin en Tim) te drukken. Tim had na afloop een behoorlijk beurse kin (bedankt Tony), maar de show was onwijs leuk.


Als afsluiter hadden we natuurlijk de oudste meiden die een eigen tekst hadden verzonnen op het kamplied. Leuk hoor! Als klap op de vuurpijl was er een optreden van Rebecca en Anton die een nummer van Melissa Etheredge, Like the way I do ten gehore brachten. Dit was zo goed dat iedereen riep WE WANT MORE, WE WANT MORE. Dus als toegift zong Rebecca een nummer van Anouk. Helemaal top zo’n zangeres in ons midden.


Toen was het tijd voor het de disco, maar niet voordat we afscheid gingen nemen van een aantal jongens. Maar liefs 6 jongens namen afscheid. Na een mooi betoog van Robin en Ashley kregen ze allemaal een mooi aandenken en was het tijd om afscheid te nemen. Uiteraard werden er als voorzorgsmaatregel snel wat zakdoeken uitgedeeld, want meestal eindigd dit soort dingen in een huilpartij.


Toen was het tijd voor de disco, die nog tot in de late uurtjes doorging. Wat was het een gezellige avond en wat was dit een gezellig kamp geweest zeg! Ik heb genoten en ik weet zeker dat alle leiding en zeker alle kinderen dit ook hebben gedaan. Ik spreek dan ook namens alle leiding wanneer ik zeg dat we dit jaar een top groep hadden. We zien jullie snel weer op de reünie en natuurlijk volgend jaar op het nieuwe kamp.

Er zijn op dit moment geen agenda punten.