Nieuws kamp 2006

Zaterdag  


Beste lezers, het spijt me enorm dat ik gisteren niet het verhaal online kon zetten, maar ik heb er een goede reden voor. Gisteren een onwijs stuk getikt en hierna online geplaatst, dacht ik. Scheen ineens het hele verhaal verdwenen te zijn?!?!?! Nou je begrijpt na zo'n drukke nacht had ik geen zin meer om het verhaal nogmaals te tikken dus bij deze het verhaal, maar iets verlaat.

 

Nadat de kinderen zo lief waren uitgezwaaid (gejuicht) door hun ouders kwamen ze na ongeveer anderhalf uur rijden aan bij het kamphuis. Wat zouden ze nu weer beleven deze week. Wat stond hen nu weer te wachten? Bij het kamphuis stonden een aantal obers en kamermeisjes hen al op te wachten. Zij verzochten hen de koffers op een daarvoor bestemde plek te deponeren (mooi woord hè?) en mee te gaan naar een plek waar het allemaal ging gebeuren. Op die plek had professor KakaBOEM namelijk een machine gebouwd die van goud en water, geld kon maken. Nou dat wilde iedereen natuurlijk wel zien. Dit geld was bestemd voor alle landen van Kakaboerieland en hier waren de bazen van deze landen natuurlijk heel blij mee. Zij waren dus ook allemaal komen kijken.

 

De kinderen hadden er helaas voor profesoor KakaBOEM niet zo'n vertrouwen in. De machine zag er ook een beetje krakkemikkig uit. Maar goed, de professor vertelde hen over de machine en zei hen dat hij nog ongeveer een uurtje nodig had om de bouw van de machine af te ronden. De kinderen moesten maar met de kamermeisjes en obers mee om hun kamers in te ruimen.

 

Na het jaarlijkse gekibbel over de bedverdeling (ik wil hier, nee ik wil hier, nee ik , nee ik, ik wil boven, etc.) had iedereen een mooi plekje bemachtigd en gingen ze op weg naar de professor met zijn machine.

 

Daar stond Keizerin Katarina Kaka hen al op te wachten. Zij heette hen welkom en vertelde wat er ging gebeuren en gaf toen het woord aan de professor. De professor schakelde de machine in en een aantal lampjes gingen branden en er klonk een raar geluid. Wat ging er gebeuren, ging dit goed? Toen de professor het goud in de machine gooide ging alles nog goed. Toen het water in de machine werd gegooid kwam er uit de machine……. Nee geen geld! Er kwam gewoon water uit. Wat hij ook probeerde het lukte niet. Erger nog, de machine begon ineens te roken en na een paar luide knallen viel de hele machine uit elkaar.

 

De 5 symbolen die op de machine zaten vielen hierdoor ook op de grond. De 5 bazen van de landen waren woedend. Ze pakten hun symbool en zeiden tegen de kinderen dat ze nooit meer terug kwamen. Wat een afgang! Nadat de bazen waren verdwenen viel ineens Keizerin Katharina Kaka al brakend op de grond. Wat was dit??? Oh wat erg.

 

Uit een groot boek lazen de kinderen dat de enige manier om de keizerin te helpen was, dat de 5 symbolen werden teruggehaald en er een drankje moest worden gemaakt om haar beter te maken. Dit alles moest natuurlijk bij de bazen worden gehaald van de 5 landen. Iedereen beloofde de professor en de keizerin te helpen. De komende dagen moesten zij dus op zoek naar alle bazen van de verschillende landen.

 

Na het toneelstuk had iedereen wat tijd voor zichzelf. De oudste jongen hadden op de camping naast ons kamphuis wel wat “chickies” gezien die ze wel eens even zouden “scoren”.

 

Na dit alles ging ieder groepje 's avonds naar het bos om wat eigen spellen te doen. Ik was mee met de oudste meisjes en daar kan ik dan ook alleen wat van vertellen. Ze gingen in het donkere bos omgekeerd verstoppertje doen. 1 iemand moest zich verstoppen en de andere moesten haar zoeken. Na het bos nog even wat gedronken en hierna lekker terug naar het kamp om te slapen. En dat deden zij natuurlijk heel erg braaf?!?!? Ik had tot 3 uur dienst en toen sliepen de oudste jongens en meisjes natuurlijk nog niet J Ik heb zelfs gehoord dat er een paar jongens helemaal niet hebben geslapen!


Zondag

 

Zondag lekker vroeg opgestaan! Lekker gegeten en na het eten natuurlijk inspectie. De kamers moeten er natuurlijk verschrikkelijk goed uitzien om op het laatst te winnen. Na de inspectie nog maar eens goed naar het weer gekeken of we naar het zwembad gingen of niet. Het weer was oke, dus rond 11.00 uur in de huifkar richting het zwembad. Daar aangekomen ging iedereen zijn eigen weg. De een ging naar het meer met de kabelbaan en de ander ging lekker spetteren in het zwembad. (zie fotos) In de middag allemaal terug naar de handdoeken om een lekker patatje te eten en wat te drinken. Hierna hoorde ze van Kakaboekie (de reisleidster) dat er een baas van dit land (Poepiekakaland) was gesignaleerd hier in de omgeving. Nou iedereen vloog op om te gaan zoeken naar deze baas. Misschien had hij wel een symbool. Uiteindelijk werd deze baas (Baron Stinkie Dinkie) gevonden op een onbewoond eiland in het meer. Wat stonk die gast zeg, gadverdamme. Zweet, poep, en andere groene niet te verklaren dingen rook je toen we in de buurt stonden van deze zwerver. De baas van dit land was nog steeds heel erg boos over wat er gisteren was gebeurd. Oh nee, dat symbool kregen de kinderen niet! Nou goed dan, misschien vanavond, maar nu?, nee zeker niet.

 

Om een uur of 5 gingen we uit het zwembad en na een drankje en een kaakje (waar ze als aasgieren op af stormde en Jeroen wel 10 kaakjes had gekregen J ) gingen ze in de huifkar op weg naar het kamphuis. Daar aangekomen had de keukenploeg een heerlijke rijsttafel voor ons bereid. Nou na al dat zwemmen smaakte dat natuurlijk heerlijk. Met lekkere kakapoepiepindasaus op de rijst, was het eten helemaal af!

 

Na het eten had iedereen even wat tijd voor zichzelf om daarna naar een reisfilmpje te kijken van Kaka Travel. Op de beamer zagen ze Magikakaland waar baas Magikaka leefde met haar elfjes. Hier moesten ze morgen het nieuwe symbool gaan zoeken. Hierna gingen ze op weg naar de professor om te kijken hoe het stond met zijn machine. Deze machine moet straks het drankje gaan maken voor de Keizerin. De machine was al weer helemaal in elkaar gezet, maar er moest nog veel aan gebeuren. De kinderen vertelde dat ze nog geen symbool van Baron Stinkie Dinkie hadden gehad. De professor was teleurgesteld in de kinderen, misschien moesten ze met de hulp van Boekiekaka en Kakaboekie (de reisleiders) maar eens gaan roepen. Na een hoop geroep kwam daar eindelijk Baron Stinkie Dinkie aangestonken. Wat een meur zeg kwam daar vanaf. Hij was bereid ons het symbool te geven, maar het drankje, nee die gaf hij pas wanneer alle bazen hun symbool hadden ingeleverd. Maar ja, gelukkig hadden we toch dat symbool. Hierna gingen we het leuke kamplied nog maar eens zingen. Baron Stinkie Dinkie bleek namelijk over nog meer talenten te beschikken. Hij kon namelijk gitaar spelen!

 

Ondertussen waren er op het grote grasveld twee velden uitgezet, waar iedereen daarna wat spellen ging spelen. En gespeeld werd er zeg, fanatiek dat ze waren. Hierna had iedereen wat tijd voor zichzelf en ik dus om dit hele gebeuren te tikken. Ik kan alvast verklappen dat vanavond de dropping is en dat de oudste blijven slapen in het bos! Nou dat wordt wat zeg!

 

Maandag  


Nog even terug naar de nacht van zondag op maandag. In het grote enge bos liepen daar de oudste jongens en meisjes een dropping. Toen ze na een aantal uur gelopen te hebben aankwamen bij de zandvlakte in het bos kwam ik daar aanrijden met de auto van Anton. Deze auto heeft nog nooit zo vol gezeten, want in deze auto zaten alle slaapzakken en kussens van de kinderen. “Ja dag ik ga hier echt niet slapen” en “Ja leuk, wanneer gaan we terug naar het kamp, dit is toch zeker een grapje” waren de meeste gehoorde uitspraken deze avond. Maar nee het was geen grapje! Met een aantal zeilen en veel eten en drinken trokken we verder het bos in. Hier ging de leiding lekker zitten en zij lieten de kinderen maar eens even uitvissen hoe ze deze tent in elkaar gingen zetten. In het begin had niemand natuurlijk zin, maar gelukkig begonnen er een aantal die-hards (de gasten) met het spannen van een touw. Toen iedereen in zag dat ze toch echt in het bos moesten gaan slapen kwam iedereen in actie. Het touw hing snel en de zeilen werden over de touwen heen gespannen. Verderop ging een groepje alvast een vuurtje maken voor de worstjes. Deze worstjes moesten natuurlijk wel warm gegeten worden. Lekker op een broodje met saus. Ja, aan alles was gedacht in het bos.

 

Na wat gezongen en gepraat bij het kampvuur ging iedereen vermoeid slapen in de grote tent. Pff, het was toch wel koud zeg en komen er geen beesten in de tent??? Gelukkig was iedereen heel erg moe van het lopen, zodat iedereen snel sliep.

 

De volgende ochtend werd iedereen vroeg wakker en werden door Anton alvast de touwen losgemaakt. Iedereen werd dus wakker met een zeil op hun gezicht. Lekker wakker worden hoor. Snel alles ingepakt en terug naar het kamphuis. Daar werden onze stoere boys en girls ontvangen met een warm onthaal. Iedereen applaudisseerde voor de stoere club. Want je, overnachten in het enge donkere bos is natuurlijk niet niets.

 

Hierna gingen we lekker eten en daarna had iedereen wat tijd voor zichzelf. Hierna gingen we met de hele groep naar het dorp, want we hadden gehoord dat daar de professor was. En ja hoor, daar stond hij in het speeltuintje. Hij vertelde dat er in de buurt allemaal hulpjes liepen van de bazen van alle landen. Misschien konden de kinderen wel wat informatie ontfutselen, zodat ze de bazen konden vinden met hun symbolen natuurlijk. En gezocht werd er. Zo kwamen ze een piraat, een spook, een zwerver en een elf tegen. Van hen kregen ze een aantal aanwijzingen, die ze terug bij het kamphuis bespraken met Kakaboekie en
Boekiekaka, de reisleiders. Zo kwamen de kinderen erachter wat de bazen wilde in ruil voor hun symbool en drankje.

 

Na het eten met z'n allen naar het bos voor het levend kwartetspel. Maar voordat ze aankwamen zagen ze eerst de zus van Magikaka. Haar zus was weg en zij moest gevonden worden. Iedereen naar het bos om te zoeken. Na het levend kwartetspel stond daar ineens Magikaka. Wat waren ze blij dat ze elkaar weer gevonden hadden. Snel terug naar het kamphuis. Gelukkig reed Anton een aantal keer met z'n auto heen en weer, want de kleintjes waren zooooooo moe.

 

's Avonds bij het eten (Spinazie en Worst) schoof Baron Stinkie Dinkie aan. Deze zwerverbaas wilde wel eens een heerlijk driegangenmenu. Nou en die kreeg hij hoor. Van Romana en Esmee kreeg hij heerlijk te eten. Het smaakte hem zo goed dat hij er een wijntje bij nam. En nog één en nog één en ach kom nog maar eens één. Op een gegeven moment was hij zo dronken dat hij niet mee wist wie hij was. Ach ja, laat die zwerver maar even.

 

Na het eten werden de nieuwe teksten uit het gastenboek geprint. Iedereen natuurlijk weer in de rij om deze te lezen. Blijf dus a.u.b. schrijven in het gastenboek.


Hierna weer het welbekende filmpje over het land waar we morgen heen gaan. Iets met Olympus. Maar wat precies??? Hierna terug naar de machine waar de professor klaar was om zijn machine te testen. He wie kwamen daar aan. Magikaka met haar zus. Omdat de kinderen hen hadden geholpen elkaar te vinden vonden zij dat ze het drankje en hun symbool moesten afstaan aan de professor. De kinderen waren door het dolle heen. Nu hadden we al 2 symbolen en 1 drankje.

 

Toen de grote test. Hendel 1 ging om, hendel twee ging om. Tot nu toe alles goed, toen op de grote rode knop. Wat was dat???? Allemaal rook uit de machine, aaaaaaah misschien ontplofte hij wel weer? Maar wat was dat, een stem in de machine?? Met behulp van de kinderen ging de machine omhoog en wie lach daar??? Baron Stinkie Dinkie! Hij lag zijn roes uit te slapen en hierdoor was de proef helemaal mis gegaan! Als vergoeding gaf de baron gelukkig wel zijn drankje en ging de professor verder met het repareren van zijn machine.

 

's Avonds hebben we met alle groepjes apart nog wat spelletjes doen. Met de oudste meisjes gingen we Wie ben ik doen. Iedereen kreeg een zin op zijn voorhoofd en kreeg een vraag. De rest moest doen wat er geschreven stond op het voorhoofd van de persoon. Heel leuk. Chantal raadde het helemaal niet. Zij had dan ook de moeilijkste. De rest moest namelijk helemaal niets doen. Ja dat is moeilijk voor een groep giechelmutsen!

 

Dinsdag en woensdag


Beste lezer. Gisteren heel weinig tijd gehad, dus alleen even snel de foto's online gezet. Ik denk toch dat jullie die het leukst vinden, dus daar kon ik nog een gaatje voor vinden. Hier dan toch het verslag met een kort verhaaltje over dinsdag en ook woensdag natuurlijk besproken.

 

Even goed denk, dinsdag, wat hebben we ook al weer gedaan? 's-Ochtends werden we gewekt met het volgende nummer (wakkerworden). Nou je begrijpt dat iedereen binnen een paar seconde uit zijn bed, aangekleed en gedoucht was. Na de vlaggenmast, het eten, de inspectie en wat vrije tijd gingen we naar het bos om het gekleurde kaartjesspel te spelen. In het bos rende 5 renners met 5 verschillende kleuren vlaggen. De kinderen kregen telkens een ander kaartje met daarop een kleur. Ze moesten de renner zoeken met die kleur en hem tikken. Nou dat was rennen geblazen natuurlijk. Omdat we dit spel op de zandvlakte speelde kwamen er natuurlijk kilo's zand mee terug in de schoenen. We hadden er een zandbak mee kunnen vullen!

 

's Middags gingen de kinderen na het eten op weg naar Athletikakaland. De baas hier was Prins Olympus en hij kwam 's middag eens even kijken hoe de kinderen op het grote grasveld allerlei sporten en spellen aan het doen waren. De kinderen waren hier zo druk mee bezig dat ze eigenlijk geen oog hadden voor de Prins. Hij was hier zo kwaad over dat hij direct het veld verliet en tegen zichzelf zei dat hij nooit meer naar die (piep) kinderen ging kijken.

 

De kinderen gingen ondertussen gewoon lekker door met spellen spelen. Er was een hindernisbaan, touwtrekken, kabelbaan-ballon-prikken, raket-schieten, etc. etc.

 

Na al dit gesport had iedereen natuurlijk heel erge honger. En wat is er dan niet lekkerder dan heerlijke spaghetti met saus. De keuken had weer haar best gedaan! Op het laatst veranderde echter het eten in een spontaan watergevecht. De bekers water vlogen om je oren. Echt heel leuk, maar wel heel erg koud.

 

Na het eten weer filmpje kijken en na het filmpje naar het grasveld waar een voetbalwedstrijd tegen de leiding zal worden gespeeld. Tijdens deze wedstrijd kwam ineens prins Olympus aan die het toch wel heel erg leuk vond om een spelletje voetbal te spelen tegen de kinderen. En gevoetbald werd er. De wedstrijd van Bergkamp was er niets bij. Ze hadden Johan Cruijf zo voorbij gespeeld. En… verleden jaar verloren de kinderen nog, maar dit keer was de winst geheel aan de kant van de kinderen. Dat was balen zeg voor de leiding, maar ja, verdiend is verdiend. Na deze wedstrijd kwam de wedstrijd tegen de oudste kinderen. Hier was de leiding natuurlijk nog fanatieker, omdat ze net verloren hadden. Deze wedstrijd werd dan ook makkelijk gewonnen met 5-1. Het is stil aan de overkant, We are de champions en Ja de kinderen zijn niks klonk hard over het veld. De leiding had gewonnen!!!

 

Na deze wedstrijd nog even lekker bij het kampvuur en daarna slapen!?!?!

 

Woensdag weer lekker fris opgestaan en snel aangekleed. Het weer zag er niet echt heel goed uit, maar het was nog droog, dus we konden gewoon beginnen aan het programma. 's Ochtends had iedereen even wat tijd voor zichzelf, maar tegen de middag gingen we in de huifkar op weg naar het bos. Hier aangekomen liepen we met de hele groep naar de Zandvlakte waar we begonnen aan de survival. Maar voordat we gingen survivelen moest er natuurlijk wel goed gegeten worden. En zoals dat hoort in een echte survival moet je dat ook voor je eigen eten zorgen. Er werden dus broodjes en knakworstjes uitgedeeld die de kinderen zelf moesten opwarmen op een gelpotje. Dit duurde best lang, maar uiteindelijk hadden we allemaal lekkere warme worstjes en wat te drinken. Hierna kregen we van Anton de uitleg over de survival. We kregen het eerste punt op waar we naar toe moesten lopen en daarna gingen we op weg. Het was (net als verleden jaar toen de survival verregend was) de bedoeling dat we in een zo'n recht mogelijke lijn van punt naar punt liepen. Dit was uiteraard best moeilijk, want je moest dwars door het bos, door sloten en vennen, meren en soms zelf onder het prikkeldraad. Ik liep met groep 5 en (zo kan ik al verklappen) wij wonnen (natuurlijk) de survival. Eerst maar eens even camoufleren. Iedereen aarde in het gezicht en blaadjes in de haren en op de kleding. (Ja moeders, dat wordt wassen!) Toen op pad. Eerst moesten we tijgeren door de modder onder een kruipnet door. Go go go brulde de Drillinstructor! Sneller!!! Toen door de modderige greppel op weg naar de moddertunnel. Hier doorheen en toen door het riool onder de weg door naar de overkant. Gadver! Bleh! Was wat ik het meest heb gehoord. Hierna weer in een rechte lijn richting de klimtouwen. Daar overheen en in een rechte lijn door de bramenstruiken richting het eerste eetpunt. Nou daar waren we na zo'n tocht wel aan toe. Hierna weer in een rechte lijn richting het meer, waar we natuurlijk ook in een rechte lijn doorheen moesten. Toen naar de zandvlakte waar we weer gedrilld werden door drillmaster Mike. Het was de bedoeling dat de kleine kinderen op een gegeven moment het kleinste houtblok pakte om deze te sjouwen. Jacy was echter een bikkel (zie foto) en tilde met gemak het grote blok de zandberg op. Ja een echte survival Rambo hoor die Jacy.

 

Terug op het kamp ging iedereen natuurlijk lekker douchen, want ze waren zo vies geworden! Hierna lekker eten en wat is er nou niet lekkerder dan vette pannenkoeken met stroop of spek. Iedereen smulde van de pannenkoeken.

 

Na het eten was er tijd voor de groepen zelf. Zo gingen de oudste jongens een casinospel spelen, gingen de oudste meisjes alvast oefenen voor de bonte avond en gingen de jongste kinderen broodjes bakken bij het kampvuur. Iedereen had stokken meegenomen uit het bos en hier rolde iedereen wat foliepapier omheen. Om het folie ging wat deeg en na een minuutje of 5 hadden ze heerlijke broodjes. Sommige wat zwart, maar ze smaakte toch wel.

 

Toen iedereen op bed lag begon voor de leiding de leidingavond. Deze stond in het teken van trouwen en Wedden dat… Tony en Rob waren al een tijdje geleden getrouwd en dit wilde we op het kamp nog een dunnetjes over doen. Er was een heus liedje gemaakt en ze werden mooi aangekleed om het ja woord te kunnen geven. Ook Demelsa en Dylan waren natuurlijk aanwezig. Dylan inclusief oorpijn. (Voor uitleg vraag ons bruidspaar) Na het liedje, waar natuurlijk blikjes werden uitgedeeld waar de inhoud onbekend van was, was er een leuk spel, wedden dat… Er waren 3 groepen die tegen elkaar strijden. Door één groep moest een opdracht worden uitgevoerd en de andere groepen moesten dan wedden of ze dat gingen redden of niet. De leiding van het spel (Kakabaasjes, BaasjeKaka en Kakakindje) waren verbaasd hoe fanatiek iedereen was. Zelfs de telling ging hierdoor volledig in de mist zodat groep 3 (mijn groep) bijna niet won. Nu ik dit tik valt mij eigenlijk op hoeveel ik win dit kamp! (hahaha, nee we zijn niet fanatiek).

 

Hierna lekker naar bed, met de mededeling dat we de volgende morgen iets langer mochten blijven liggen. Kijk dat zijn berichten!!!

 

 

Donderdag


Terwijl Michael en ik nu net de laatste corveewerkzaamheden erop hebben zitten, zit ik hier achter mijn computer om de gebeurtenissen van vandaag te beschrijven. Iedereen ligt nu lekker te slapen (ja gek hè, het is pas 5:35 uur). Onze werkzaamheden bestaan uit schoonmaken van douches/toilet en de boel vegen en aan kant maken. Daarnaast maken we ieder half uur een rondje om te kijken of de kinderen nog ok zijn. Af en toe schuiven we er eens 1 terug op zijn bed, zodat hij niet naar beneden valt van zijn stapelbed. Je begrijpt een zeer vermoeide bezigheid op dit tijdstip! Het onderstaande tekstje is dat ook geschreven met die paar hersencellen die nog nodig zijn om mij wakker te houden (lees: in leven te blijven), dus als er rare dingen worden verteld, mail het me!

 

Donderdagochtend als altijd vroeg uit de veren. Na wat gedouche en wat gegeten te hebben naar de vlaggenmast. Na de vlaggenmast natuurlijk weer de inspectie! Een heleboel 8-en werden er uitgedeeld, dus de kinderen hadden erg hun best gedaan.
Na de inspectie ging iedereen zijn spullen en geld pakken, want we gingen naar het dorp. Maar voordat we naar het dorp gingen begonnen we eerst met de plaatjesspeurtocht. Deze was heel leuk. Je moest een aantal opdrachten doen en de verschillende onderdelen zoeken dmv foto's die waren gemaakt van een aantal bekende punten in het dorp. Na de puzzeltocht mochten de kinderen dan eindelijk winkelen. En winkelen deden ze hoor. Na anderhalf uur Toys a Rus wilden ze eigenlijk nog steeds blijven. Wat hadden ze mooie spullen gekocht zeg! De één een pistool met klappertjes en de ander zelfs een pratende papagaai.

 

Na het dorp in de huifkar weer terug naar het kampterrein. Huh, waarom mochten we nu niet aan de voorkant komen van het gebouw??? Wat was daar allemaal aan de hand. Nou ze hadden het al snel door hoor. Daar was ie weer! De jaarlijkse doop. Ieder kind en leiding (al was er dit jaar geen nieuwe leiding) die nieuw is of voor het laatst is wordt gedoopt. En nee er wordt geen water over de kinderen gegooid. Denk meer in de trant van behangsellijm met meel, rauwe eieren, gel, scheerschuim en slagroom.

 

Aangekomen aan de voorkant van het gebouw, was de eetruimte opgetoverd tot een heuse doopwasstraat. Iedereen ging zitten en wachtte op wat er komen ging. En ja hoor daar kwamen onze Dopelingen. “Wij gaan naar de doop en verliezen alle hoop!” werd er door ze gezongen. Ze mochten gaan zitten aan het begin van de was??straat en daar klonk de muziek van eye of a tiger. De eerste dopeling mocht mee met Olympus om een parkoer af te leggen en hierna werd er een waterballon over hen heen gegooid. Hierna gingen ze door naar enge Gravin Dracula. Wat had deze in petto voor onze dopelingen. Maar wat was dat, ze ging ze niet besmeuren, nee ze werden mooi opgemaakt. Met lipstift, oogschaduw, gel en gelspray onder hun oksels mochten ze uiteindelijk verder. Hier kwamen ze bij Magikaka die ze eens even de elfjesdans liet dansen. Onderwel werd er allemaal elfenmeel over ze heen gestrooid. Gadver! Hierna gingen ze door naar die vieze zwerver met zijn drollen. Wat zagen die er vies uit. De zwerver duwde allemaal drollen in het gezicht van de kinderen en smeerde deze lekker uit. Ook nog even wat spaghetti in hun zwembroek, klaar! Wat ranzig zeg! Snel door naar prins olympus, alwaar ze een heerlijk ei op het hoofd kregen en natuurlijk behangplaksel met kleurstofwater en scheerschuim. Gadverdamme wat zagen die kinderen eruit! Niet normaal! En stinken, stinken dat ze deden. Baron Stinkie Dinkie was er niets bij!

 

Na de doop natuurlijk lekker douchen. Ik kan je vertellen van verleden jaar toen ik gedoopt werd, dat is geen pretje. De schillen van de eieren blijven overal in plakken en al die smeurie krijg je er maar moeilijk af. Daarbij stinkt het als een gek. Bleh, nee je bent niet blij als je bent gedoopt! Iedereen kreeg natuurlijk wel zijn mooie doopnaam. Ik zal hieronder de doopnamen geven:

 

Tamara

Miss Rommeltante

Lisette

Prinses Stilte voor de Storm

Donna

Gravin Giechel

Mike Taal

Professor SuperBoerie

Martijn

Prins Kletsgraag

Aisha

Miss Kaka Model

Esmaralda

Miss Kaka

Anouk

Weet ik veel

Lloyd

Lord Boe Boe

Kevin

Pet Man

Kenny

Hocky Poker

Jasper

Rockzilla

Cem

Chicken XL

 

Na de doop was het tijd voor een barbecue! Lekkere hamburgers, saté, kippenpootjes en spiesen waren er voor de kinderen klaargemaakt. Ook heerlijke salades, brood en onwijs lekker sauzen stonden op tafel. Iedereen zat te smullen! Na het eten had de leiding een leuke mededeling. De kinderen hoefden niet af te wassen, dat zal de leiding doen deze keer. Zo gezegd zo gedaan, stonden wij met veel te veel borden en pannen en potten te boenen en werden we heel hard uitgelachen door de kinderen.

 

Nu was het dan eindelijk zover. Deze avond zal de speurtocht worden gehouden. In het bos moesten de kinderen op zoek naar Gravin Dracula. Zij had namelijk het laatste symbol en deze moest nog worden verzameld. Roy en Cem mochten dit jaar met de leiding mee het bos in om ook voor spook te spelen. Roy vond zich na afloop al een natuurtalent, dus kijk vanaf nu uit voor Roy! Hij is levensgevaarlijk.

 

Na de spookspeurtocht lekker naar bed, want wat was iedereen moe. Toch natuurlijk nog even proberen om over te lopen, maar de leiding was nog fit(?!?!) en de schavuiten ( J ) werden direct gepakt en terug in hun bed gestopt. De dag zat er weer op. Morgen de laatste hele dag. Deze dag zal worden gebruikt voor het oefenen voor de Bonte avond. Tevens is dit de dag waar de machine wel eens helemaal klaar zou kunnen zijn. Spannend dus! Tot morgen!

 

PS Helaas heb ik deze nacht nog niet van iedereen de foto's gehad. Daarom komen de foto's nog niet online deze ochtend. Ik verwacht dat de foto's tussen 15.00 uur en 16.00 uur online staan.

 

Hier wat regels van de kinderen zelf:

 

Davy voor mama.
Hoi mama hoe gaat het met jullie?
Met mij gaat het goed en hoe gaat het met de beesten?
Doe iedereen de groetjes en ook zwart witje.

 

Kusje Davy

 

Max voor papa en mama.
Hoi,klaar,doei,het is hier leuk.

 

Donna voor papa en mama.
Ik heb minder heimwee,heb je de foto's al gezien het zijn er veel.

 

Groetjes en kusjes van Donna.

 

Lisette voor opa en oma de Vries en Ellen.
Hoi,het is hier heel erg leuk,met mij gaat het ook goed,
Tot zaterdag.
Kusjes van Lisette.

 

Tamara voor mama.
Hallo mama,hoe gaat het met jou?en mijn echt konijn?En ze krijgt een liedje van ymca.
Kusjes 50x van tamara.

 

Aisha voor papa en mama.
We zijn woensdag gaan survivalen,en het is hier heel erg leuk. Ik hoop dat ik volgende week naar engeland mag.
Kusjes aisha kusjes 1000x.

 

Martijn voor mijn mama's. Kusje,kusje,kusje van martijn,en veel groetjes en meer niet.

Doei!!!!!

 

Hugo voor mama en papa .
Hallo papa en mama,groetjes van hugo,het is leuk bij kamp, en ook in de speltuin.

 

Veel knuffels van hugo doei!!!

 

Hallo mam en saf.
Het is hier gezellig.
Esmeralda.

 

Heej papa en mama. Het is hier heel erg leuk. En ik wil niet naar huis.

 

Groetjes:Sharona (danoontje)
Romana (sultana)
Amy,Chantal
Laura,Lisa
Rebecca (alleen mama)

Vrijdag

Helaas veel regen :)

Er zijn op dit moment geen agenda punten.